Króliczek jest bardzo ufny wobec człowieka, wręcz żądny kontaktu. Jest dobrym partnerem dla ludzi,którzy posiadają nadmiar wolnego czasu, aby się nim zajmować. Króliczki żyją od 7 do 10 lat, czytałem również o 12 letnim. Są zwierzątkami bardzo ciekawskimi i towarzyskimi. Króliczek świetnie umie bawić się w berka lub chowanego, ma to już w swojej naturze. Mój Trunio uwielbia zabawę zasłoniętymi storami, potrafi kręcić się w kółko przez kilka minut. Podbieganie i odskoki to również wyrażanie chęci zabawy z opiekunem, kręcenie po pokoju ósemek, wywracanie się na bok, to oznaki zadowolenia i dobrego samopoczucia zwierzęcia. Należy je chronić przed zwierzętami drapieżnymi, truciznami, przed kontaktem z kablami elektrycznymi. Musimy pamiętać o tym, żeby nie spowodować nerwicy zwierzątka, bo odpłaci się agresywnością, gryzieniem i siusianiem w najmniej oczekiwanych sytuacjach. Ważne jest aby zdawać sobie sprawę z tego, że królik nie musi być w zimie wyprowadzany na spacer, lecz wymaga kontaktu z człowiekiem i powinniśmy poświęcić mu kilka godzin dziennie uwagi. Na temat hodowli kota lub psa zazwyczaj ma się pewne wyobrażenie, na temat króliczka warto dowiedzieć się czegoś wcześniej, od osoby posiadającej już króliczka lub poczytać internetowe strony.

Zarówno w interesie swoim jak i królika przed jego nabyciem trzeba zasięgnąć dokładnych informacji i wszystko dokładnie zaplanować - aby upragniony lokator przez długie lata czuł się u nas dobrze, zawsze był zdrowy i dożył późnego wieku. Nie bez powodu chciałbym zwrócić rodzicom uwagę na to, że entuzjazm jest uczuciem zmiennym. Zapewnienia i obietnice ze strony dziecka, że zrobi wszystko dla upragnionego króliczka, należy traktować jak najbardziej poważnie, lecz jednocześnie oceniać je realistycznie. Młode króliczki nie nadają się na zabawki. W wieku przedszkolnym dla dobra dziecka nie kupujemy króliczka. Niewłaściwe zachowanie dziecka, wywołuje negatywne reakcje królika, tupanie, drapanie,odskakiwanie, gryzienie. Żeby opiekować się królikiem, dziecko powinno mieć co najmniej dziesięć lat, przy czym należy indywidualnie ocenić stopień dojrzałości.

W kontakcie z nim używamy jak najczęściej mowy, po dłuższym czasie zrozumiałe będą dla królika tylko niektóre wyrazy, szybciej natomiast pojmie on ton głosu, którym się go chwali, ponagla lub karci. Błędem jest jeśli ktoś uważa królika za zwierzę bierne i przytulne. Króliki wolą same wybierać moment w którym chcą być głaskane i zdecydowanie wolą przebywać na podłodze niż być noszone. Króliczki z natury są nieśmiałe, na szczęście są jednak bardzo ciekawskie i obserwacja ich zachowań daje dużo przyjemności. Kiedy króliki udomowiano była wtedy tylko jedna rasa, obecnie jest wiele uznawanych ras. Oczywiście poza tym są jeszcze mieszance. No ale na wybór króliczka zapraszam do następnego działu.