Hodowla papugi nimfy to duża przyjemność.

Papużka nimfa uchodzi za jednego z bardziej inteligentnych ptaków, szybko umiejącego się przystosować do nowych warunków otoczenia. Młode samce z łatwością uczą się wielu słów, innych zasłyszanych dźwięków i melodii. Nimfy dają się łatwo oswoić, a wtedy na polecenie swego opiekuna mogą wykonywać przeróżne czynności i robić różne figle, które dają wiele radości oglądającym i opiekunowi. Jak niemal wszystkie papużki i papugi, nimfy częściej się wspinają niż fruwają, co jednak nie znaczy, aby klatka dla nich nie miała być odpowiednio obszerna: jako minimalne wymiary podaje się zwykle 120 x 60 x 100 cm. Klatka zbyt mała krępuje ruchy ptaka. Należy wyposażyć klatkę w karmidełko i poidełko.

Dno klatki powinno być wysypane czystym, białym piaskiem. Dwie żerdzie o średnicy 15-18 mm, umieszczone w połowie wysokości klatki, umożliwiają ptakowi zajmowanie takiej pozycji, by nie musiał czubkiem i ogonem dotykać sklepienia i dna klatki. Paraliżowanie ruchów ptaka ciasną klatką może być przyczyną wielu niedomagań fizjologicznych. Klatki nimf, podobnie jak i innych ptaków, nie powinny się znajdować w łazience lub kuchni ani w miejscu, gdzie ptaki są narażone na wielogodzinne przebywanie w słońcu. Dobrym miejscem będzie pokój gdzie przebywamy i paguga nie będzie sama. Każde zaniedbanie może spowodować ciężkie schorzenie lub doprowadzić do śmierci ptaka.

Zanim podejmiemy decyzje o zakupie zastanówmy się, rozważmy wszystkie za i przeciw. Hodowanie nimfy ma być dla nas przyjemnością, a papudze zagwarantować długie, zdrowe i szczęśliwe życie. Pamiętajmy, że przy odpowiedniej pielęgnacji nimfy moga żyć 15 - 20 lat. Tak więc najpierw zastanówmy się dobrze czy chcemy i możemy trzymać w domu nimfę.

- Czy chcemy i jesteśmy w stanie (pod względem zdrowotnym, finansowym, czasowym wziąć nimfę pod opiekę i poświęcić jej tyle uwagi, ile potrzebuje.)

- Czy w naszej rodzinie nie ma alergików, którzy mogliby być uczuleni na pierze.

- Czy w razie wyjazdu na urlop znajdziemy kogoś, kto zatroszczy się o naszego przyjaciela.

- Papugi są wrażliwe na dym papierosowy, czy jesteśmy gotowi odzwyczaić się od palenia lub nie palić przynajmniej w tym pomieszczeniu, w którym przebywa nimfa.

Nimfy to bardzo towarzyskie ptaki i jeżeli są trzymane pojedynczo, szukają kontaktu z człowiekiem. Jednak aby stały się naprawdę ufne, będziemy musieli wykazać się dużą cierpliwością, zaangażowaniem i poświęcić im sporo uwagi, szczególnie w pierwszych tygodniach po przybyciu do naszego domu. Oswajanie papugi przyniesie nam z pewnością wiele satysfakcji, a zaufanie którym nas obdarzy wynagrodzi poświęcony czas.

Po podjęciu decyzji o zakupie pamiętajmy, przez pierwsze dni pobytu w naszym domu nimfie potrzebny jest spokój. Należy pozostawić ją w klatce, dobrze zaopatrzonej w karmę i wodę, która będzie ustawiona w spokojnym miejscu i należy starać się nie zwracać na papugę uwagi. Nadmierna troska i opiekuńczość może mieć skutek odwrotny - wystraszy i zdenerwuje i tak już zestresowanego ptaka. Stres może spowodować u nimfy biegunkę. Prawdopodobnie minie ona, gdy tylko papuga się uspokoi. Jeżeli biegunka nie ustąpi w ciągu 24 godzin, profilaktycznie należy zgłosić się do lekarza. Przez pierwsze dni nimfa będzie siedzieć spokojnie w klatce i wszystko dokładnie obserwować. W tym czasie będzie też zapamiętywać wygląd najbliższego otoczenia i dochodzące do niej odgłosy. Potrzebuje do tego spokoju. Obserwujmy ją więc dyskretnie z pewnej odległości. Wkrótce poczuje się bezpiecznie i sama będzie chciała nawiązać z nami kontakt.

-  Bardzo młody ptak jest wstanie przyzwyczaić się do opiekuna w ciągu 6 - 12 tygodni. Wtedy można dokupić mu towarzysza, który ufność do opiekuna przejmie w naturalny sposób od tego pierwszego.

-  Jeżeli chcemy trzymać nimfę razem z ptakami innego gatunku, będzie do tego potrzebna duża klatka lub woliera.

-  Jeżeli przez kilka godzin nie będzie w domu nikogo, czas oczekiwania na nasz powrót należy uzupełnić cichą muzyką z radia.

Jeżeli nimfa jest spokojna, pobiera z ręki pokarm, możemy wypuścić ją z klatki, swobodne loty będą dla niej konieczne jeśli mieszka w małej klatce dla utrzymania dobrej kondycji. Zapewniają one jej ruch, bez którego stanie się ociężała i otyła. Możliwość swobodnego latania znacząco poprawi jej samopoczucie i w decydujący sposób przyczyni się do długiego i zdrowego życia. Na pierwszy swobodny lot po pokoju możemy pozwolić papudze po około dwóch lub trzech tygodniach pobytu w naszym domu, jeżeli przyzwyczaiła się już do nowego otoczenia. Jest to dla niej tak samo emocjonujące jak dla nas, jednak wymaga kilku przygotowań, które zapewnią nimfie bezpieczeństwo. Przede wszystkim należy zasłonić okna, ponieważ ptak intuicyjnie będzie kierować się w stronę światła i może zderzyć się z niewidoczną dla niego szybą. Nawet gdy już przyzwyczai się do przestrzennych ograniczeń pokoju, ten środek ostrożności powinien być stosowany rutynowo. Jeżeli bowiem papuga nagle przestraszy się czegoś, jej instynktowna skłonność do ucieczki może wziąć górę nad rozsądkiem. Nie gotujemy niczego ani nie stawiamy gorących naczyń,papuga może doznać poważnych urazów.

Pozwalając nimfie na swobodne loty w mieszkaniu uważajmy na rośliny jakie się w nim znajdują, może ona podskubywać kwiatki a wiele z nich stanowi dla niej śmiertelnie zagrożenie. O szkodliwych roślinach jest napisane w dziale królik, podam co niektóre nazwy roślin które mogą zaszkodzić po spożyciu papudze ;

alocasia (alokazja), agawa, aloes, amarylis, anturium, azalia, asparagus (szparag), araceae (obrazkowate), akacja, alanda, anturium, arnika, barwinek, bieluń dziędzierzawa, bieławinka czerwona (sporysz), bez czarny, bieluń, bukszpan, bluszcz, cebulica dwulistna, chryzantema, ciemiernik, cis, difenbachia, dziędzierzawa, drzewo koralowe, dracena, figowiec, fiołek alpejki, filodendron, fikus, goździk skalny, geranium, gwiazda betlejemska, hiacynt, hortensja, hoja (woskownica), irga, jałowiec wirginijski, jemioła,jaskier pstry, jaśmin, kalia, kąkol, kliwia, konwalia majowa, krokus, kroton, koniczyna białoróżowa, lawenda, laurowiśnia wschodnia, ligustr, mahonia, mak lekarski, męczennica, miłek wiosenny, mirt, mango, mostera, naparstnica purpurowa, narcyz, niecierpek balsamiczny, oleander, ostrokrzew, paproć, pierwiosnek, ponętlin, papirus, przypołudnik, pokrzyk wilcza jagoda, rafidofora, rododendron, rycynus, różanecznik, sansewieria, świbka, storczyki, tojad, wilczomlecz, wawrzynek wilczełyko, woskownica, zantedeskia, zawilec narcyzowy, żywotnik. wiciokrzew, zawilec, zimowit jesienny, złotokap.

Jeśli jesteśmy miłośnikami papug, to dla ich dobra powinniśmy nauczyć się rozpoznawać wśród roślin gatunki i odmiany toksyczne od bezpiecznych. Do karmienia ptaków używać można tylko tych, które nie są skażone chemikaliami i odchodami dzikiego ptactwa. Pamiętać należy, że w celu wyeliminowania chwastów i innych niepożądanych roślin na poboczach dróg stosuje się silnie trujące herbicydy i chemikalia, a więc zrywanie gałęzi i roślin z tych terenów może być śmiertelnie niebezpieczne dla naszych papużek. Ponadto trzeba zachować ostrożność przy podawaniu zielonej sałaty, zwłaszcza pochodzącej z niewiadomego źródła gdyż może być ona intensywnie pędzona nawozami sztucznymi. Nie wolno także pozwalać papudze na zjadanie pestek owoców: śliwki, wiśni, czereśni, moreli, brzoskwini itp., ponieważ zawierają one trujące związki. Nie każdy właściciel papugi potrafi rozpoznać trujące dla niej rośliny, dlatego warto kupić poradnik poświęcony hodowli ptaków ozdobnych, w którym oprócz wielu cennych wskazówek jak opiekować się papugą, można znaleźć odpowiedź na pytanie: "jakie rośliny są dla ptaków trujące ?".

Na pewno nie zaszkodzą papudze drzewa owocowe, begonia, sosna, brzoza, wierzba, i wysuszony dąb, ale już żołędzie i liście dębu są dla niej trujące! Niestety lista roślin, które stwarzają zagrożenie dla zdrowia i życia papug, oraz innych ptaków ozdobnych jest bardzo długa, dlatego zawsze należy zachować ostrożność podczas wprowadzania nowych pokarmów, i wówczas gdy pozwalamy ptakowi swobodnie poruszać się po mieszkaniu.

Poniżej prezentujemy listę roślin, które są szkodliwe dla papug:
alokazja, agawa, aloes, amarylis, anturium, azalia, asparagus, araceae, akacja, alanda, anturium, arnika, barwinek, bieluń dziędzierzawa, bieławinka czerwona, bez czarny, bukszpan, bluszcz, cebulica dwulistna, chryzantema, ciemiernik, cis, difenbachia, dziędzierzawa, drzewo koralowe, dracena, figowiec, fiołek alpejki, filodendron, fikus, goździk skalny, geranium, gwiazda betlejemska, hiacynt, hortensja, woskownica, irga, jałowiec wirginijski, jemioła, jaskier pstry, jaśmin, kalia, kąkol, kliwia, konwalia majowa, krokus, kroton, koniczyna białoróżowa, lawenda, laurowiśnia wschodnia, ligustr, mahonia, mak lekarski, męczennica, miłek wiosenny, mirt, mango, mostera, naparstnica purpurowa, narcyz, niecierpek balsamiczny, oleander, ostrokrzew, paproć, pierwiosnek, ponętlin, papirus, przypołudnik, pokrzyk wilcza jagoda, rafidofora, rododendron, rycynus, różanecznik, sansewieria, świbka, storczyki, tojad, wilczomlecz, wawrzynek wilcze łyko, zawilec narcyzowy, żywotnik, wiciokrzew, zawilec, zimowit jesienny, złotokap.

Rośliny, które mogą być trujące dla papug - lista w języku angielskim: Avocado, Bean Plants, Bleeding Heart, Bracken Fern, Burdock, Coffee Plants, Cowslip, Crown Vetch, Daphne, Elderberry, Eucalyptus, Euonymus, Flame Tree, Felt Plant, Firethorn, Heliotrope, Honeysuckle, Ivy, Jasmine, Locusts, Lupine, Milkweed, Mountain Laurel, Nettles, Periwinkle, Pigweed, Pokeweed, Purple Sesbane, Rain Tree, Red Maple, Sandbox Tree, Sorrel, Spurges, Vetch, Wattle, White Cedar.

Powrót