Trunio twierdzi że większość wymienionych tutaj jarzyn, owoców i ziaren zbóż jest dla niego codziennym pokarmem, więc dlaczego ludzie nie mają stosować takiej samej diety.

Alkoholizm - kapusta, pietruszka.

Alergia - rzodkiewka czerwona.

Anemia - brzoskwinia, szparag, burak czerwona, zboża, cykoria, marchew, kapusta, rzeżucha, szpinak, kasztan, melon, orzechy, pietruszka, gruszki, jabłka, śliwki, winogrona, rabarbar, chrzan.

Angina - czarna porzeczka, seler, morwa, jarzyna, rzepa, cytryna, kapusta.

Afty - marchew, morwa, cytryna.

Arterioskleroza - czarna porzeczka, czereśnia, cykoria, ogórek, truskawka, czerwona porzeczka, sałata, gruszki, ziemniaki, pomidor, winogrona, jabłka, słonecznik, żyto, soja, orzechy.

Artretyzm - czarna porzeczka, czereśnia, cykoria, kapusta, ogórek, truskawka, czerwona porzeczka, sałata, gruszki, ziemniaki, czarna rzodkiew, winogrona, pomidor.

Astma - marchew, kapusta, sałata, pietruszka, czarna rzodkiew, rzodkiew-ka czerwona, chrzan, szczypiorek.

Brodawki, kurzajki - kapusta.

Brak apetytu - morele, seler, cykoria, rzeżucha, malina, pietruszka, chrzan, rabarbar, pomidor.

Bezsenność - morele, kapusta, dynia, owies.

Biegunki - marchew, czarna porzeczka, kasztan, kapusta, jarzyna, orzech, jabłko, ryż, jęczmień.

Blednica - szpinak, marchew.

Bronchit - marchew, szczypiorek, cebula, kapusta, rzeżucha, sałata, jabłko, czarna rzodkiew, chrzan, jeżyna, rzepa, jęczmień.

Brak mleka - u matek karmiących piersią: marchew i zboża skiełkowane.

Cukrzyca - owies, cykoria, kapusta, rzeżucha, fasola, sałata, orzechy, ziemniaki.

Czyraki, owrzodzenia skóry - marchew, kapusta, sałata, rzepa, szczaw, winogrona.

Drogi oddechowe (stany zapalne) - szparagi, marchew, czarna porzeczka, cebula, rzodkiewka czerwona, rzodkiew czarna, winogrona.

Drogi moczowe (stany zapalne) - cykoria, kapusta, dynia, rzeżucha, malina porzeczka czerwona, sałata, winogrona, jęczmień.

Egzema - marchew, kapusta, rzeżucha, rzepa, rzodkiew czarna, winogrona.

Grypa, gorączka - marchew, ogórek, malina, porzeczka czarna, pietrusz-ka, jabłko, jęczmień.

Hemoroidy - cebula, kasztan, kapusta, melon, ziemniak.

Jelita (kolka, nieżyty) - ogórek, marchew, kapusta, dynia, porzeczka czerwona, rzepa, jabłko, pomidor, winogrona, jęczmień.

Kamienie żółciowe - Czereśnia, rzeżucha, truskawka, sałata, rzodkiewka, czerwona, rzodkiew czarna, pomidor, winogrona, ziemniak.

Kamienie moczowe - seler, czereśnia, kapusta, rzeżucha, truskawka, porzeczka czarna, fasola, melon, rzepa, orzech laskowy, orzech włoski, brzoskwinie, pietruszka, czarna rzodkiew, chrzan, pomidor, jabłko, winogrona, owies.

Kaszel - kapusta, sałata, rzepa.

Katar nosa - kapusta.

Koklusz, krztusiec - kapusta, sałata, rzodkiew czarna.

Liszaje - marchew, kapusta, ogórek, rzeżucha, porzeczka czerwona, fasolka zielona, szczaw.

Łamliwość kapilarna (naczyń włosowatych) - kapusta, gryka (tatarka).

Menstruacja (brak) - morela, marchew, czereśnia, kasztan, kapusta, szpinak, orzech laskowy, soja, żyto.

Menstruacja (bolesna) - kapusta, sałata, pietruszka.

Migrena - koper, kapusta, czereśnia, cytryna.

Nadnercze (niewydolność) - seler.

Nadciśnienie tętnicze - jęczmień.

Nerki (kolka) - seler, kapusta, orzech laskowy.

Nerwica ogólna - morela, burak czerwona, seler, kapusta, sałata, pietruszka, brzoskwinia, jabłko, soja, owies.

Nerwica żołądka - marchew, kapusta, koper , sałata, jabłko, ziemniak.

Niestrawność żołądkowa - seler, kapusta, cebula, dynia, koper, truskawka, porzeczka czerwona, chrzan, brzoskwinia, pietruszka, rabarbar, winogrona, jęczmień, ziemniak.

Odmrożenia - marchew, seler, cebula, kapusta, rzepa, ziemniak.

Oparzenia - burak czerwony, marchew, cebula, szpinak, sałata, melon.

Osłabienie ogólne - brzoskwinia, marchew, seler, kasztan, cykoria, kapusta, dynia, szpinak, koper, truskawka, malina, fasola, kukurydza, winogrona, rabarbar, pomidor, owies, ryż, soja.

Owrzodzenia skóry - buraki czerwona, marchew, kapusta, dynia, sałata, melon, rzepa, szczaw.

Pasożyty jelitowe - marchew, kapusta, dynia, rzeżucha, orzech włoski, pietruszka, rabarbar.

Piasek moczowy - marchew, cykoria, ogórek, rzepa.

Pęcherz moczowy - kapusta, rzepa, jęczmień.

Piegi - ogórek, rzeżucha, pietruszka.

Pielęgnacja twarzy - morela, marchew, cebula, czereśnia, kapusta, truskawka, melon, brzoskwinia, pietruszka, jabłko, winogrona.

Przemęczenie fizyczno-psychiczne - morela, seler, kasztan, szpinak, fasola, gruszka, jabłko, winogrona, ryż, soja, owies.

Rekonwalescencja (powracanie do zdrowia) - morela, seler, kasztan, szpinak, fasola, jabłko, winogrona, kukurydza, soja.

Reumatyzm - marchew, czarna porzeczka, seler, cebula, czereśnia, kapusta, rzeżucha, koper, truskawka, malina, fasola, melon, szczaw, pietruszka, gruszka, jabłko, śliwka, rzodkiew czarna, rzodkiewka czerwona, chrzan, pomidor, winogrona.

Serce (przemęczenie) - jabłko, kukurydza, zielona fasolka, sałata, żyto, pszenica.

Skóra (pękanie) - marchew, kapusta, ogórek, ziemniak.

Skóra (stany infekcyjne, wysypki) - burak czerwony, marchew, cebula, kapusta, rzeżucha, truskawka, malina, orzech, winogrona, ryż.

Skóra (zranienia) - marchew, seler, kapusta, pietruszka.

Tarczyca (nadczynność) - kukurydza.

Tarczyca (niewydolność) - owies.

Trądzik - kapusta, sałata, rzepa, pomidor.

Ukąszenia owadów - cebula, kapusta, porzeczka czarna, pietruszka, pomidor.

Wątroba (kolka) - cebula, cykoria, kapusta, rzodkiew czarna.

Wątroba (stan zapalny) - marchew, porzeczka czarna, seler, cebula, czereśnia, cykoria, kapusta, dynia, rzeżucha, truskawka, porzeczka czerwona, fasolka zielona, sałata.

Wzdęcia (gazy) - koper, pietruszka.

Wypadanie włosów - rzeżucha.

Zaparcia (obstrukcja) - morela, burak czerwony, marchew, cebula, czereśnia, cykoria, kapusta, szpinak, truskawka, malina, porzeczka czerwona, sałata, melon, szczaw, brzoskwinia, ziemniak, winogrona, żyto.

Zatrucia pokarmowe - ogórek, gruszka, winogrona, pomidor, jabłko.

Żółtaczka - marchew, cebula, cykoria, kapusta, porzeczka czerwona, sałata, rzodkiew czarna, rzodkiewka czerwona, kapusta.

Są pożywne, posilne, odświeżające, a jednak lekkostrawne. Zawierają potrzebny człowiekowi minerał - kobalt. Buraki są wskazane przy nerwicach, anemii i odwapnieniu organizmu. Ułatwiają wychodzenie z grypy i przeziębień. Powinny być używane (surowe i gotowane) wraz z innymi jarzynami w surówkach i sałatkach. Buraki nie są wskazane przy cukrzycy.

Sprzyja utrzymaniu zdrowia i długowieczności. Działa przeciw infekcyjnie, wzmacniająco i moczopędnie. Pomaga w stanie osłabienia, zmęczenia fizycznego i umysłowego, zwłaszcza organizmom młodym. Ponadto starszym łagodzi arteriosklerozę, otyłość. Wszystkim pomaga w zaburzeniach trawienia i schorzeniach dróg oddechowych. Często używana zapobiega przedwczesnemu starzeniu się, pasożytom (robakom) jelitowym, schorzeniom prostaty (gruczołu krokowego u mężczyzn) oraz niemocy płciowej.

- w sałatkach, surówkach, przekąskach i wszystkich zupach;

- na kanapkach z masłem, skropionych oliwą;

- pokrajaną, moczoną kilka godzin w ciepłej wodzie, do zjedzenia na czczo, po skropieniu sokiem cytrynowym.

Przeciw grypie - zapobiegawczo - rozmoczone 2 cebule w 0,5 1 wody, pić po szklance w dzień między posiłkami i przed snem. Czas kuracji 15 dni.

Przeciw reumatyzmowi - Odwar z 3 pokrajanych cebul, gotowanych 15 minut w 1l wody, pić 2x dziennie rano i wieczorem.

Przeciw katarowi - pokrajana i ocukrzona cebula po 24 godz. wytwarza syrop, do stosowania codziennie po 2-5 łyżek.

Bóle reumatyczne - łagodzą okłady surowej utartej cebuli.

Migrena - kompresy z surowej utartej cebuli, na czoło.

Ukąszenia owadów - nacierać skórę kawałkiem cebuli przez 1-2 minuty (ewent. usunąć żądło).

Hemoroidy - gotowaną, zmiażdżoną cebulę przykładać (na noc) na podpasce higienicznej.

Trudno gojące się rany - upieczoną, zmacerowaną cebulę przykładać na opatrunku. Stosować podobnie, lecz na surowo, cienką błonkę dzielącą łuski cebuli.

Odmrożenia - Przykładać kompresy z soku wyciśniętego z utartej cebuli.

Odstraszanie komarów - pokrajaną cebulę położyć obok posłania itp.

Zapach cebuli usuwają: spożycie kilku natek pietruszki, kopru lub jabłka.

Podobnie jak cebula działa przeciwinfekcyjnie i pomaga w utrzymaniu dobrego zdrowia. Pożytecznym jest, spożywać codziennie przed śniadaniem kanapkę z 2 ząbków utartego czosnku, kilku listków pietruszki i kilku kropli oliwy.

Przeciw chronicznemu bronchitowi, kokluszowi, rozedmie płuc, nadciśnieniu - Łupinę i skórkę z główki czosnku w roztworze wodnym 1:50. Używać 20 kropli 2x dziennie. Co kilka dni przerywać.

- Wyciąg alkoholowy ze świeżej główki czosnku stosować 2x dziennie 20-30 kropli. Przeciw pasożytom jelitowym (robakom) - 3 główki czosnku zalać 1 szklanką wrzątku i pod przykryciem pozostawić na noc. Pić na czczo co-dziennie przez 3 tygodnie. - Syrop z 0,5 kg główek czosnku gotowanych w 1l wody z dodatkiem 1 kg cukru. stosować na czczo 2-3 łyżki. Dla neutralizacji zapachu można dodać jabłko lub nasiona kopru i natkę pietruszki.

Stłuczenia, obrzęki - stosować mieszaninę utartego czosnku z oliwą i tłuszczem niesolonym.

Owrzodzenia skóry - można stosować do przemywania lub kompresów 2% roztwór alkoholowy soku wyciśniętego z utartego czosnku.

Świerzb i parchy - przemywać mieszaniną 6 utartych główek czosnku na 1l wody, albo wcierać mieszaninę czosnku i olejku kamforowego w proporcji 1:2.

Bóle reumatyczne - stosować wcieranie mieszaniny czosnku i olejku kamforowego w proporcji 2:1.

Na wzmocnienie ogólne - Smarowanie wzdłuż całego kręgosłupa miesza-niną utartego czosnku i olejku kamforowego w proporcji 2:1.

Brodawki, kurzajki - przykładać na noc utarty czosnek dokładnie tylko na miejsca pokryte brodawkami. Usunięcia brodawek można oczekiwać dopiero po 15 dniach.

Używa się liści i korzeni. Działa żółciopędnie, moczopędnie, lekko rozwalniająco, mineralizująco i ogólnie wzmacniająco i regulująco. Pobudza apetyt. Poprawa przemiany materii - Napar z liści świeżych (30g na 1l wody) pić po 1 szklance przed jedzeniem. - Odwar z korzeni (15-30 g na 1l wody) gotować 10 minut. Pić 1 szklankę przed jedzeniem 3x dziennie. - Sok ze świeżych liści cykorii 250 g. Niedomagania wątroby - Napar z korzenia (50g na 1l wody). Pić po l szklance 2x dziennie. Suszony roztarty korzeń używany jako kawa zbożowa wzmacnia sprawność żołądka i jelit, lekko przeczyszcza i pobudza apetyt.

Działa regulująco i przeciwtoksycznie. Bywa pomocna przy: Przemęczeniu fizycznym, reumatyzmie, podagrze, kamicy nerkowej, cukrzycy, rozwoju młodych organizmów, dla rekonwalescentów - Pić sok wyciśnięty ze świeżych zielonych strączków, 1-2 szklanki dziennie.

Ma właśności odżywcze - energetyczne, wzmacnia system nerwowy. Spożywa się świeżą lub suszoną razem z łuską. Jest łatwiej strawna po do-daniu fasolki zielonej lub pietruszki, szczypiorku, czosnku, tymianku, liści bobkowych. Niedomagania wątroby, cukrzyca - Świeże lub suche strąki fasoli dojrzałej (lecz bez ziaren), 1 garść zalać wrzątkiem 1l i gotować 2 minuty, po-zostawić na noc. Pić napar 2x dziennie przed jedzeniem. Oparzenia, różyczka - Roztarte gotowane ziarna fasoli przykładać w formie kompresów. Woda po gotowaniu ziaren fasoli, użyta do prania tkanin wełnianych, nie powoduje utraty ich koloru.

Od około 4 tys. lat znana jest ze swoich właściwości leczniczych. Specjalnie przydatne są liście mające różnorodne zastosowanie. Surowa kapusta może być w leczeniu tym, czym jest chleb w pożywieniu codziennym.

Spożywanie surowej kapusty, bogatej w sole mineralne i witaminy zapewnia wzmocnienie i regulację organizmu, a także daje odporność na działanie bakterii chorobotwórczych. Często spożywane surówki i świeży sok z liści działa podobnie do antybiotyków.

Używa się wymyte liście kapusty z wyciętymi unerwieniami, lekko zgniecione aż do wystąpienia soku. Owrzodzenia, czyraki - Kompres z trzech warstw liści na 2-4 godziny lub na noc.

Trądzik, wypryski skórne - Obmywać sokiem ze świeżej kapusty.

Ból gardła przy przeziębieniu - Płukać świeżym sokiem kapusty.

Zapalenie stawów - Okłady z 3-4 warstw liści łagodzą bóle stawowe.

Oparzenia - Kompresy ze zmiażdżonych liści kapusty, tartej marchwi. Także świeżej skrobi ziemniaczanej.

Kolka nerkowa - Kompres z 3-4 warstw liści przykrytych płótnem.

Porażenie słoneczne - Założenie kasku z 3-4 warstw liści kapusty na głowę na kilka godzin łagodzi skutki porażenia.

Stłuczenia i uszkodzenia skóry - Kompresy z liści nasączonych oliwą.

Zachrypnięcia, utrata głosu - sok ze świeżej kapusty z miodem i żółtkiem. Pić 2-3 szklanki wywaru.

Zaparcia - obstrukcja - Pić 2-3 szklanki wywaru z kapusty świeżej.

Bóle żołądka, jelit, biegunki - Spożywać świeżą kapustę długo gotowaną, pić także wodę po ugotowaniu.

Zapalenie oskrzeli i opłucnej - Pomocniczo pić 1-2 szklanki soku ze świeżej kapusty oraz kompresy z liści.

Bóle newralgiczne - Okłady z liści minimum 4 godz. albo na noc.

Choroby skóry, liszaje - Łagodzi obmywanie sokiem ze świeżej kapusty i przykładanie liści w kompresach.

Ukąszenia owadów - Masować skórę liściem kapusty i zastosować go w formie opatrunku.

Zranienia, przecięcia skóry - Można doraźnie zabezpieczyć opatrunkiem z dobrze wymytego liścia kapusty.

Prostata - Okłady z liści co drugi wieczór na przemian - na dół brzucha oraz na krocze.

Wybroczyny podskórne, wysięki po stłuczeniach - Kompresy z 3 warstw liści zapobiegają wysiękom i łagodzą bóle.

Niedomagania wątroby i woreczka żółciowego - Łagodzą kompresy z liści 3-4 warstwy zmieniane co 4 godziny.

Hemoroidy - Łagodzą okłady z liści.

Bezsenność - 3 warstwy liści umieszczone na karku i na stopach ułatwiają zapadnięcie w sen.

Żylaki (bolesne) - Okłady z 2-3 warstw liści na szerokiej przestrzeni lekko obandażowane.

Lumbago - Łagodzą całonocne kompresy z 2-3 warstw liści.

Skóra twarzy w zakresie pielęgnacji - Okłady (nawet na 0,5 godz.) regenerują skórę twarzy. Najlepsze na całą noc.

Migrena - Liście zastosowane na okłady w miejscach bolesnych głowy, na wątrobę i dół brzucha.

Nadciśnienie tętnicze - Pomocniczo łagodzi przykładanie liści na okolice lędźwiowe, kark, łydki przez 2- 3 godziny.

Owrzodzenia kończyn - Stosowanie przez dłuższy czas okładu opatrunków z liści przyspieszają likwidację owrzodzeń i zabliźnianie. W dzień zmieniać opatrunki co 3-4 godz. a na noc tylko przy silnych bólach.

Używać można zielone gałązki, nasiona oraz korzenie. Spożywany dość powszechnie w potrawach na surowo lub gotowany, szczególnie przydatny do potraw ciężej strawnych. Leczniczo stosuje się przy bólach reumatycznych, migrenach, nerwicach, bólach typu gastrycznego, wzdęciach.

- Napar z gałązek 3 dag, na 1l wody wrzącej.
- Napar z nasion, 1 łyżeczka na 1 szklankę wrzątku.
- Odwar z korzeni 3 dag na 1l wody, gotować 10 minut.
Pić 1 szklankę po jedzeniu.

Ma działanie regulujące, mineralizujące, wzmacniające, oczyszczające, regenerujące. Może być stosowana w formie pulpy, soku, suszu i nasion.

Na wzmocnienie - Sok z marchwi nawet do 0,51 dziennie pić 1 szklankę na czczo i wieczorem. Dla niemowląt należy podawać sok zmieszany w połowie z wodą. Astma, bronchit, zachrypnięcie - Czysty sok z marchwi jest dobrym środkiem wykrztuśnym. Biegunki dziecięce - Dietetyczna zupa: 1 kg marchwi gotować przez 2 godziny, przetrzeć lub 0,5kg pokrajanej w kawałki gotować w 1l wody aż do rozmiękczenia, po przetarciu dodać wody do 1l i pół łyżeczki soli. Można przechowując w chłodzie podawać przez 2-3 dni łyżeczką lub smoczkiem. Kurację można prowadzić przez 5-6 dni, stopniowo zmniejszając ilość marchwi aż do 100 g na 1l wody. Oseskom można wlewać zupkę z marchwi do mleka w proporcji 1:1 i dalej 1:2 części mleka. Zamiast zupek można w okresie biegunki podawać czysty sok z surowej marchwi zmieszanej z wodą, a mleko dopiero po zakończeniu biegunki. Wzdęcia, gazy - stosuje się napar z nasion marchwi 1 łyżeczkę na szklankę wrzątku.

Stosuje się odwar z marchwi na kompresy lub świeże liście (nać) zmiażdżone lub odwar z liści w następujących przypadkach: owrzodzenia, oparzenia, czyraki, liszaje, odmrożenia, afty (zakaźna choroba jamy ustnej), pękanie skóry. Sok z marchwi służy też do pielęgnacji cery (twarzy, szyi), czyni ją delikatną i świeżą, zapobiega zmarszczkom.

Działa odświeżająco, lekko przeczyszczająco, moczopędnie, regenerująco. Należy spożywać go na surowo na początku posiłku z dodatkiem soli i pieprzu ziołowego. Jest wtedy łatwiej strawny i mniej przeczyszczający.

Pulpę z melona można stosować na lekkie oparzenia i stany zapalne skóry. Przy suchej cerze sok z melona może dobrze służyć do zwilżania skóry twarzy i szyi.

Owoce do spożycia muszą być bardzo dojrzałe. Sok i owoce są pomocne przy zaparciach, skłonności do krwotoków i schorzeń dróg oddechowych. Sok z owoców morwy można stosować do płukania jamy ustnej i gardła przy anginach, aftach i innych stanach zapalnych jamy ustnej.

Leczniczo można spożywać gotowany, przy schorzeniach przewodu pokarmowego. Spożywany najczęściej wstanie surowym, działa odświeżająco, lekko przeczyszczająco, moczopędnie. Dla ułatwienia trawienia należy go wcześniej posolić i wydzielanego cennego soku nie usuwać.

Stosuje się ogórek następująco: - na cerę tłustą - zmywanie twarzy nie soloną wodą po ugotowaniu ogórka, - maseczka kosmetyczna - (przy rozszerzonych porach skóry). Mieszanina zmielonych drobno pestek ogórka, melona i dyni dodana do mleka lub śmietanki (na 30 minut), zmywanie ciepłą wodą.

Jest pożywieniem i lekiem. Używa się korzenia, ulistnionej łodygi i nasion. Może być pomocna przy anemii, osłabieniu, braku apetytu, trudności w trawieniu i reumatyzmie, kamieniach moczowych, podagrze, paso-żytach jelitowych, nerwicach.

Reumatyzm, kamienie moczowe - Odwar z 5 dag nasion lub korzeni w 1l wody gotować 5 minut i pozostawić do przestygnięcia. Pić 1 szkl. 2x dziennie przed jedzeniem. Biegunka - Odwar z 25 dag pietruszki z dodatkiem 10g kory dębowej. Pić 1 szkl. 2x dziennie rano i wieczorem, aż do likwidacji biegunki.

Ukąszenia owadów - Zmiażdżone liście pietruszki można używać do okładów. Wypryski na twarzy, regeneracja cery - Świeży sok lub napar z pietruszki używać do przemywania 2x dziennie. Pożytecznie działa mycie pielęgnacyjne twarzy ciepłym odwarem z korzeni lub liści pietruszki (czas kuracji 7 dni).

- Spożywany na surowo działa dodatnio na organizm, witaminizująco i mineralizująco i ułatwia trawienie. Można stosować kuracyjnie świeży sok pomidorowy zmieszany w równych częściach z sokiem z selera. Pić po 1 szkl. 3x dziennie przez 3-4 tygodnie.

Trądzik skóry - Smarować miejsca porażone kawałkiem przekrojonego pomidora, a następnego dnia zmiażdżonymi liśćmi szczawiu. Ukąszenia owadów - Opatrywać zmiażdżonym liściem pomidora.

Ma własności pobudzające apetyt, lekko przeczyszczające, regenerujące. Może być stosowany przy anemii, schorzeniach przewodu pokarmowego, biegunkach i pasożytach jelitowych

- Napar z pokrajanych łodyg 2 dag na 1l wody. Pić po 1 szkl. 2x dziennie przed posiłkami.
- Surowy - utarty z miodem 2,5 dag przed jedzeniem 2x dziennie przez 15 dni (przy anemii i przeciw pasożytom jelit).
- Syrop z surowego rabarbaru (5 dag) z miodem i dodatkiem cykorii (przy zaparciach).

Spożywać na surowo łącznie korzeń i łodygę z liśćmi. Ułatwia to trawienie korzenia i zapewnia dopływ wielu pożytecznych witamin i soli mineralnych. Rzodkiewka może być pomocna przy zaburzeniach przewodu pokarmowego, kamicy nerkowej, reumatyzmie, bronchicie.

Pożyteczna przy kamicy nerkowej i moczowej, zaburzeniach w trawieniu, schorzeniach wątroby, bronchicie, astmie, kokluszu, reumatyzmie i niektórych alergiach. Można podawać przed jedzeniem świeżą rzodkiew (w sałatce) albo sok świeży w ilości do 5 dag dziennie. Syrop z pokrajanej surowej rzodkwi czarnej zasypanej (na noc) cukrem można stosować przy kaszlu i dla dzieci jako środek wzmacniający (4-6 łyżek dziennie). Jest także pożyteczny dla dorosłych szczególnie w stanach osłabienia i przemęczenia.

Można używać korzenie i liście zasobne w witaminy i sole mineralne.

Oskrzela, katary angina - Odwar w wodzie lub mleku 10 dag na 1 litr. - Syrop z wydrążonej surowej rzepy napełnionej cukrem (po 1 łyżeczce). Egzemy, trądziki - Codziennie spożywać małe ilości surowej rzepy utartej w surówkach. Piasek moczowy, przeziębienia - Zmielone nasiona rzepy (10g) dodać do naparu z kwiatu lipowego.

Angina - Płukanie gardła wodą po ugotowanej rzepie. Odmrożenia, czyraki - Upieczoną, przekrajaną rzepę wycisnąć lekko i sokiem nawilżać chore miejsce.

Nazywana "zdrowiem ciała", lecz należy ją stosować ostrożnie przy schorzeniach dróg moczowych (może wywołać stan zapalny pęcherza mo-czowego).

Regenerująco i przeciw pasożytom jelit - 15 dag soku z rzeżuchy rozcieńczonego wodą pić na czczo 1 szklankę.

Wypadanie włosów - nacieranie skóry głowy sokiem z rzeżuchy regeneruje i wzmacnia, powstrzymuje wypadanie włosów. Owrzodzenia skóry - Okłady z roztartych świeżych liści rzeżuchy. Piegi - Zmywanie skóry mieszaniną 3 części soku rzeżuchy i 1 części miodu, po czym po wyschnięciu zmywanie wodą.

"Trawa mądrych, ziele filozofów". Używa się łodyg, liści i nasion. Bogata w witaminy i sole mineralne. Korzystnie działa w przypadkach nerwic, nadmiernej pobudliwości seksualnej, bronchitów, cukrzycy, bolesnym miesiączkowaniu, zaparciach. - Można spożywać na surowo odwar z liści: 7,5 dag na 1l wody gotować 30 min. Pić po 1 szkl. 3x dziennie. - Napar z nasion: 1 łyżeczka na 1 szklankę wody. Pić 2-3 szklanki dziennie.

Używa się liści i korzeni. Nie jest wskazany przy schorzeniach żołądka, astmie, reumatyzmie.

Odwar ze szczawiu 25 g na 1l wody działa na organizm oczyszczająco. Napar z korzeni 25 g na 1l wody działa moczopędnie i przeczyszczająco.

Odwar (z 1 garści liści na 1 l wody) stosuje się do kompresów na trudno gojące się rany. Trawienie ułatwia szczaw dodawany do sałatek (surowy) i zup (ugotowany). Można go też gotować na jarzynę i spożywać z masłem.

Używa się bulwy i liści. zaostrza apetyt, wzmacnia funkcję żołądka, działa regenerująco na skład krwi, przeciwgorączkowo, moczopędnie, przeczyszczająco, odchudzająco. Spożywany może być na surowo (w sałatkach) , gotowany, w zupach lub pieczony. Reumatyzm - Sok z liści selera pić pół szklanki codziennie przez 15-20 dni. Odmrożenia - Kąpiele nóg (1 godzina) w odwarze z łodyg bulw lub obierzyn (25 dag na 1 l wody). Seler nie jest wskazany przy cukrzycy.

"Święta roślina". Leczniczy jest olej z ziaren tłoczony na zimno. Tylko pierwsza frakcja nadaje się do spożycia. Ziarno zawiera ok. 20 % tłuszczu bogatego w witaminy i sole mineralne. Zalecany przy nadmiarze cholesterolu w organizmie. Pić po 1 łyżce 2x dziennie, na czczo i przed kolacją.

Stosuje się liście i nasiona. Można spożywać surowy (w sałatkach) lub gotowany. Działa remineralizująco. Rekonwalescencja - Pić wino gronowe czerwone wytrawne, zmieszane z 1/5 części soku ze szpinaku. Zaparcia - Stosuje się napar z nasion 10 g na 1 szkl.

Stosuje się przy stanach bolesnych zapalnych przewodu pokarmowego (żołądek, jelita), okłady z gotowanych liści nasyconych oliwą z oliwek.

Ma duże własności odżywcze, jest lekko strawny i energetyczny. Dozwolony dla chorych na cukrzycę. Spożywanie ziemniaków sprzyja zdrowiu ogólnemu. Sok z ziemniaków surowych stosuje się owrzodzeniach przewodu pokarmowego, kamieniach moczowych, zaparciach, hemoroidach, cukrzycy, szkorbucie. Mączka ziemniaczana ma zastosowanie przy oparzeniach, owrzodzeniach skóry, wypryskach i róży. Zasadniczo jako lek stosuje się 20 kropli z małą ilością wody 3x dziennie podczas posiłku.

Wrzody żołądka, cukrzyca - Świeży sok z surowych ziemniaków. Pić 4x dziennie po pół szklanki (z dodatkiem miodu, soku z marchwi lub cytryny). Czas kuracji 4 tygodnie.

Pasożyty jelitowe - Sałatka z surowych ziemniaków z dodatkiem orzechów. Spożywać 3 dni (wieczorem).

Odmrożenia, oparzenia, owrzodzenia - Surowe utarte ziemniaki stosuje się wraz z oliwą z oliwek, w formie okładów. Gotowanych ziemniaków nie można przechowywać dłużej niż 24 godziny. Najłatwiej strawne są ziemniaki pieczone. Najtrudniej - frytki.

Świeże owoce mają działanie regulujące, mineralizujące, regenerujące, energetyczne dla całego organizmu. Przyczyniają się do zwiększenia odporności na infekcje. Są też przeciwreumatyczne i sklerotyczne.

Można w sezonie przeprowadzić kurację regenerującą odżywiając się przez 1-2 dni wyłącznie czereśniami. Nastąpi proces oczyszczenia organizmu z toksyn i nie wydalonych złogów trawienia. Przy uwrażliwionym przewodzie pokarmowym można stosować łatwiej przyswajalny świeży sok wyciśnięty z surowych czereśni.

Stosuje się okłady ze zmiażdżonych owoców na czoło przy migrenach oraz w celach pielęgnacyjnych na skórę twarzy i szyi.

Mają zastosowanie przy licznych niedomaganiach.

Przy gorączkach, wymiotach - Sok z 1 cytryny wlany do połowy szklanki osłodzonej wody. Jest to najlepszy napój dla chorych.

Infekcje epidemiczne, bóle reumatyczne - Świeży sok z cytryn pić przez 5 tygodni, zaczynając od połowy cytryny i stopniowo zwiększając dawkę (nawet do 10 cytryn dziennie), po czym przejść na spożycie soku 1-2 cy-tryn dziennie.

Pasożyty jelitowe - Utrzeć w całości 1 cytrynę (skórkę, miąższ i pestki) bardzo dokładnie z miodem. Pić na noc.

Oczyszczanie wątroby - Napar (całonocny) z 3 cytryn zalanych wrzątkiem. Wypić na czczo.

Przeciw otyłości - Napar (całonocny) z 1 łyżki rumianku zalać 1 szklanką wrzątku i dodać pokrajaną 1 cytrynę. Rano przecedzić i pić na czczo.

Katar, zatoki szczękowe - Kilka razy dziennie wpuścić do nosa po kilka kropel świeżego soku cytryny.

Krwawienie z nosa - Włożyć do nosa tampon nasączony sokiem z cytryny.

Afty w jamie ustnej - Stosować przy płukaniu przetrzymywanie w jamie ustnej soku z cytryny z dodatkiem wody i miodu.

Angina - Płukanie sokiem z 1 cytryny z dodatkiem 1 szklanki wody.

Migrena - Kompresy z soku cytryny, albo przykładanie świeżych plasterków cytryny na skronie.

Odmrożenia - Wcierać świeży sok z cytryny.

Łamliwość paznokci - Zwilżać paznokcie sokiem z cytryny rano i wieczorem.

Sucha skóra twarzy - pielęgnacja - Rano i wieczorem zmywać tampo-nem twarz sokiem z cytryny. Po zabiegu zmywać twarz dopiero po 20 minutach. Następuje przy tym wybielenie cery.

Pielęgnacja rąk - Stosować nacieranie roztworem soku cytryny, gliceryny i wody kolońskiej w równych częściach.

Spożywanie wskazane przy otyłości, reumatyzmie, osłabieniu. Dozwolone przy cukrzycy. Można używać 1 kg dziennie przed posiłkami albo świeży sok 2-3 szklanki przed jedzeniem. Odświeżający, przeczyszczający napój można uzyskać z 0,5 kg suszonych gruszek gotowanych przez 1 godzinę w 1 litrze wody.

Można stosować na surowo, lub odwar, galaretki, konfitury i syropy (4 łyżki dziennie). Są pożyteczne przy biegunkach, schorzeniach dróg oddechowych, anginie. stosuje się także płukanie jamy ustnej i gardła naparem z liści jeżyn.

Są nie tylko pożywieniem, ale i lekiem. Działają dodatnio na system nerwowy i wzmacniająco ogólnie, poprzez mineralizację i witaminizację organizmu. Dozwolone dla chorych na cukrzycę.

Regenerująco, regulująco - Jedno jabłko codziennie rano i wieczorem (jeśli chemicznie nie opryskiwane, trzeba po dokładnym umyciu spożywać jabłko ze skórką).

Biegunki - Utarte owoce stosować przez 2 dni, spożywając ilości dostosowane do wieku.

Grypa, przeziębienia - Przechodzi szybciej, gdy spożywa się ok. 1 kg utartych surowych jabłek, jako jedyny pokarm przez 2-3 dni.

Bronchit, reumatyzm - Pić codziennie dowolne ilości odwaru z 2-3 jabłek (ze skórką) w 1l wody. Gotować 15 minut.

Zaburzenia żołądkowe - Napar ze zmiażdżonych skórek jabłek w proporcji 1 łyżka na 1 szkl. wrzątku przez pół godziny. Pić 4-6 szklanek dziennie.

Pielęgnacja zębów - Jabłko spożyte po kolacji wstępnie oczyszcza i wybiela uzębienie, przed użyciem szczotki.

Kaszel - Napar z kwiatów jabłoni (30 g na 1l wody) łagodzi i uspokaja napady kaszlu.

Pielęgnacja skóry - Świeży sok jabłkowy stosowany do zwilżania wzmacnia i regeneruje skórę twarzy, szyi i piersi.

Jadalne, mają podobną zawartość odżywczych składników, jak ziarna zbóż. Do spożycia nadają się jedynie owoce świeże, bardzo dojrzałe. Można używać pieczone w całości lub przyrządzać puree, po upieczeniu. Kasztany są dość łatwo strawne, toteż mogą być podawane rekonwalescentom, dzieciom i ludziom starym. Działają regenerująco, wzmacniająco i przeciwinfekcyjnie.

Używa się owoce i liście. Maja działanie różnorodne. Owoce są łatwo strawne i mogą być spożywane przy reumatyzmie, cukrzycy i zaburzeniach przewodu pokarmowego. Sok ze świeżych malin z dodatkiem soku z czerwonych porzeczek i wody, tworzy odświeżający napój dla chorych nawet przy wysokich gorączkach. Napar z liści malin ma własności lekko przeczyszczające.

Świeże dobrze dojrzałe owoce są lekko strawne a jednocześnie bardzo pożywne. Przede wszystkim działają regulująco na przewód pokarmowy, zarówno przy biegunkach i zaparciach. Wpływają na poprawę apetytu. Mogą być pomocne przy nerwicach, bezsenności, anemii i okresie rekonwalescencji.

Stosuje się świeży sok z surowych moreli do pielęgnacji skóry twarzy.

Świeże bardzo dojrzałe owoce i świeży sok można spożywać przy zaparciach, schorzeniach dróg oddechowych i skłonności do krwotoków. Sok stosuje się także do płukania jamy ustnej i gardła przy stanach zapalnych, aftach i anginie.

Są wybitnie odżywcze i strawne. Znakomicie spełniają funkcje regeneracyjne i regulujące. Mogą przeciwdziałać kamicy moczowej, pasożytom jelitowym. Wskazane także dla osób starszych oraz otyłych. Mogą je spożywać chorzy na cukrzycę. Obok owoców można spożywać oliwę z orzechów laskowych, która jest jednocześnie skutecznym lekiem przeciw tasiemcowi. Stosuje się 1 łyżeczkę oliwy na czczo przez 15 dni. Napar z liści leszczyny można stosować w formie kompresów przy owrzodzeniach skory kończyn.

Są wysoce kaloryczne i bogate w sole mineralne oraz witaminy. Działają regulująco, lekko przeczyszczająco, skutecznie przy biegunkach i robaczycy jelitowej. Orzechy włoskie dozwolone są przy cukrzycy. Bywają pomocne przy kamicy żółciowej. Są skuteczne przeciw tasiemcowi w formie sałatki z ziemniakami spożywanej przez 3 dni. Wskazane jest częste dodawanie do pokarmów świeżej oliwy z orzechów włoskich. Doraźnie dla szybkiego wzmocnienia organizmu można stosować 1 szklankę zmiażdżonych orzechów z dodatkiem 1 łyżeczki miodu.

Używa się surowych owoców i liści. Owoce stosuje się przy reumatyzmie, gośćcu, biegunkach, zaburzeniach wątroby, wyczerpaniu fizycznym i nerwowym. Można także stosować napar ze świeżych owoców (5 dag na 1l wody) do płukania przy stanach zapalnych jamy ustnej i gardła. Przy reumatyzmie pożyteczne działanie daje napar z liści czarnej porzeczki, liści jesionu i kwiatu rumianku (1 łyżka na 1 szklankę). Pić 3-4 szklanki dziennie. Ukąszeniom owadów - zapobiega nacieranie miejsc narażonych na ukąszenia zmiażdżonymi liśćmi czarnej porzeczki.

Surowe owoce, świeży sok lub galaretki, można stosować przy dolegliwościach żołądkowych, trudnościach w trawieniu, reumatyzmie i kamicy nerkowej. Wskazane jest picie świeżego soku z surowych owoców (także rozcieńczonego wodą) w ilości do 300 g dziennie na czczo.

Są zasobne w mikroelementy, witaminy. Mają własności energetyczne, regenerujące, regulujące, antyinfekcyjne. Spożywać należy tylko bardzo dojrzałe surowe owoce, na czczo i przed posiłkami lub pić świeży sok z surowych owoców 1 szklankę przed każdym posiłkiem. Uporczywym zaparciom przeciwdziała spożywanie na czczo świeżych śliwek z chlebem razowym.

Stosuje się owoce, liście i korzenie. Surowe mają własności odżywcze, regeneracyjne, mineralizujące i witaminizujące, przeciwinfekcyjne i pobudzające działanie gruczołów wydzielania wewnętrznego. Nie są wskazane jedynie przy alergicznych schorzeniach skórnych. Najlepiej spożywać w sezonie, owoce surowe na czczo 250 g codziennie. Do pielęgnacji skóry twarzy należy używać zmiażdżone owoce do kompresów na noc.

Używa się surowe owoce świeże i suszone, gałązki i ziarenka. Zasobne są w mikroelementy i witaminy, są łatwo strawne, regenerujące, wysoko kaloryczne, energetyczne, pobudzają działalność wątroby, są moczopędne. Najkorzystniej spożywać w całości bardzo dokładnie umyte w bieżącej wodzie, surowe owoce w całości (ze skórką, z pestkami). Przy niestrawności, obstrukcjach, kamicy żółciowej, schorzeniach skóry - spożywać w sezonie 1-2 kg owoców codziennie lub 1-1,5l świeżego moszczu. Otyłości przeciwdziała spożywanie codziennie przynajmniej 1 kg winogron. Przy zatruciach pokarmowych i stanach gorączkowych stosuje się pół szklanki soku ze świeżych owoców, między posiłkami.

Mają właściwości podobne do świeżych owoców. Własności regenerująco-pielęgnacyjne skóry twarzy ma sok ze świeżych winogron. Tak zwany "wiosenny sok" z młodych pędów (gałązek) winogron stosuje się przy kamicy żółciowej i moczowej po 1 łyżeczce soku na czczo - rano. Z ziarenek winogron otrzymuje się smaczną i zdrową oliwę jadalną.

Są wysoce kaloryczne i bogate w sole mineralne oraz witaminy. Działają regulująco, lekko przeczyszczająco, skutecznie przy biegunkach i robaczycy jelitowej. Orzechy włoskie dozwolone są przy cukrzycy. Bywają pomocne przy kamicy żółciowej. Są skuteczne przeciw tasiemcowi w formie sałatki z ziemniakami spożywanej przez 3 dni. Wskazane jest częste dodawanie do pokarmów świeżej oliwy z orzechów włoskich. Doraźnie dla szybkiego wzmocnienia organizmu można stosować 1 szklankę zmiażdżonych orzechów z dodatkiem 1 łyżeczki miodu.