Domowy Zwierzyniec królik - Ustaw jako stronę startową; królik - Dodaj do ulubionych królik - Kontakt z redakcją                  Home  |  Królik  |  Papuga  |  Kanarek  |  Owczarek  |  Redakcja  |  Klub  | Kontakt       królik - lapin Królik - kaninchen Królik - Rabbit
Powrót            (cysticercosis) - łac.


Wągrzyca -

Jest to schorzenie wywołane przez larwy tasiemców posiadających pojedynczy skoleks. Występowanie. Chmarzyński (1974) stwierdził wągrzycę u 4,27% królików poddanych ubojowi, a Sommer (1985) w ZHW w Warszawie w ciągu 5 lat (1976-1981) wykazała cysticerkozę u 6% sekcjonowanych królików.

Etiologia. Wągrzycę wywołują larwy tasiemców zwierząt mięsożernych: Cysticercus pisiformis - wągier tasiemca Taenia pisiformis i Cysticercus fasciolaris - Hydatigera taeniaeformis. Taenia pisiformis (Bloch, 1780) występuje w jelicie cienkim u zwierząt mięsożernych. W Polsce ekstensywność inwazji u psów waha się w granicach 3,5 do 10%. Hydatigera taeniaeformis (Batsch, 1786) s. Taenia crassicollis (Rudolphi, 1810) występuje w jelicie cienkim kotów. Ekstensywność inwazji u kotów w naszym kraju waha się od 3 do 52%.

Źródła zarażenia i patogeneza. Do zarażenia dochodzi w wyniku spożycia jaj lub członów tasiemca wraz z zielonką, sianem lub wodą. W żołądku, pod wpływem soku żołądkowego, uwalnia się onkosfera, która przebija ścianki jelita i podąża do wątroby w kierunku błony surowiczej. Po 12 dniach osiąga długość 3 mm, po 21 dniach opuszcza wątrobę i jako larwa wielkości 10 mm dostaje się do otrzewnej. Po dwóch miesiącach (13 mm długości) jest w pełni dojrzałą larwą w formie pęcherzyka wypełnionego płynem z uwypuklającym się skoleksem (dane dotyczą C. pisiformis).

Przebieg choroby i obraz kliniczny. Objawy kliniczne wągrzycy są mało charakterystyczne. Obserwuje się posmutnienie, brak apetytu, wygięcie grzbietu. Przy omacywaniu wątroby stwierdza się jej powiększenie oraz bolesność. Błony śluzowe jamy ustnej oraz spojówki oka są blade. Wągrzyca może prowadzić do śmierci. Zejścia śmiertelne dotyczą głównie królików w wieku 1-2 miesięcy.

Zmiany anatomopatologiczne. W trakcie badania sekcyjnego stwierdza się wągry w sieci otaczającej jelito, pod błoną surowiczą wątroby, przepony, nerek, płuc, macicy, a nawet mózgu.

Rozpoznanie. Steponjan i wsp. (l 980) wykazali obniżenie zawartości witaminy C w wątrobie o 10 % w stosunku do grupy królików zdrowych. Mosina (Leontiuk, 1974) poleca próbę alergiczną. Antygen sporządzony z wągrów w rozcieńczeniu l : 500 lub l : 1000 w roztworze soli fizjologicznej podawał w dawce 0,2 ml śródskórnie w okolicy łopatki. Po 1-4 godzinach u chorych królików skóra ulega zgrubieniu do 3-7 mm. Najczęściej jednak badanie sekcyjne potwierdza podejrzenie stawiane na podstawie objawów klinicznych. Leczenie nie jest opracowane.

Steponjan i wsp. (1980) wykazali, że profilaktyczne podawanie królikom 50 mg siarczanu miedzi dwukrotnie przez 4 dni, zwiększa odporność na inwazję wągrzycy.


(opis "Choroby królików" Włodzimierz A. Gibasiewicz)


Alfabetyczny wykaz chorób jakie mogą zagrażać naszemu królikowi:
Aspergiloza Bąblowica Białaczka Brodawczakowatość Bruceloza Cheyletieloza Choroba Bornaska Choroba kleszczowa
Choroba motylicza Choroba motyliczkowa Choroby nie zaraźliwe Echinostomatoza E - cuniculi Enterotoksemia Fibromatoza
Gruźlica Grzybica drobnozarodnikowa Grzybica narządowa Grzybica strzygąca Grzybica woszczynowa  Inwazja pcheł
Kamienica nerkowa Kokcydioza Kolibakterioza Komary Listerioza Myksomatoza Niedobór witamin Nużyca Oczy Ospa
Pasożyty Pastereloza Pleśniawka Pomór  Pryszczyca Robaczyce nicienie  Robaczyce przywry Robaczyce tasiemce Rodencjoza
Ropnie Salmonelloza Skóra Stafylokokoza Streptokokoza Tasiemczyce Tężec  Toksoplazmoza Tularemia Wągrzyca Wirus PEDV Wścieklizna Wszawica Zakażenie adenowirusem RA - 1 Zapalenie jamy ustnej Zapalenie jelit  Zapalenie nosa