Domowy Zwierzyniec królik - Ustaw jako stronę startową; królik - Dodaj do ulubionych królik - Kontakt z redakcją                  Home  |  Królik  |  Papuga  |  Kanarek  |  Owczarek  |  Redakcja  |  Klub  | Kontakt       królik - lapin Królik - kaninchen Królik - Rabbit
Powrót            Rhinitisinfectiosa - łac. Ansteckende Schnupfen, Kaninchenstaupe - niem.

Zakaźne zapalenie nosa - zakażne zapalenie błony śluzowej nosa ( zakażny katar, zakażny nieżyt, nosówka królików) jest zakażną i zaraźliwą chorobą królików, charakteryzującą się śluzowo - ropnym wyciekiem z nosa. Choroba jest rozpowszechniona na całym świecie. Występuje głównie w okresie jesienno - zimowym, co należy wiązać z panującymi warunkami klimatycznymi. Od lat trwa dyskusja nad czynnikiem etiologicznym choroby. W wymazach pobranych z nosa 94 królików klinicznie zdrowych, stwierdziono pasterele u 3,2 % a bordetele u 36,2 %. Wydaje się że do pełnego rozwoju zakażenia konieczny jest synergizm czynnika bakteryjnego i wirusowego.

Ostatnio wykazano że czynnikiem wywołującym chorobę jest wirus. Na podstawie obserwacji przebiegu choroby można przypuszczać, że źródłem zakażenia są zwierzęta nosiciele i króliki chore. Drobnoustroje dostają się do organizmu przez błony śluzowe jamy nosowej. Pierwsze objawy pojawiają się po różnie długim okresie wylęgania choroby (od 3 dni do kilku tygodni) Jednym z początkowych objawów to posmutnienie, wodnisty wyciek nosa i częste wycieranie pyszczka. Chore króliki kichają i parskają. Temperatura ciała podnosi się powyżej 40 stopni.

Objawem charakterystycznym jest śluzowo-ropny i silnie cuchnący wyciek z nosa, który pojawia się około 3 - 5 dnia choroby. Po kilku dniach choroby zwierzęta tracą apetyt, są mało ruchliwe, osowiałe, chudną i w złośliwym przebiegu choroby padają w ciągu 2 - 3 dni. W leczeniu stosuje się antybiotyki z wodą do picia oraz witaminy z grupy A i B. Stosuje się także antybiotyki tetracyklinowe rozpuszczone 1% nowokainie w zastrzykach domięśniowych.


(opis "Choroby królików" Włodzimierz A. Gibasiewicz)



Zakaźne zapalenie nosa (rhinifis infecfiosa)

Choroba, nazywana też zakaźnym katarem lub nosówką królików, jest zakaźnąi zaraźliwą chorobą królików, powodującąznaczne straty ekonomiczne, szczególnie w hodowli wielkotowarowej. Zasadniczym źródłem toksyno twórczych szczepów Pasteurella multocida są zwierzęta chore oraz bezobjawowi nosiciele zarazka. Do hodowli dotychczas wolnej choroba zostaje najczęściej zawleczona przez wprowadzenie nowych zwierząt będących nosicielami tych bakterii, przy jednoczesnym zaistnieniu czynników ryzyka powodujących wystąpienie choroby, takich jak znaczne wahania temperatury, nadmierna wilgotność, przeciągi, duże stężenia amoniaku i siarkowodoru oraz błędy żywieniowe.

Etiologia. Przyczyna choroby jest złożona. Prawdopodobnie jest to infekcja mie szana przy współudziale czynników środowiskowych. Obecnie główną rolę w etiopatogenezie zzn królików przypisuje siętoksynogennym szczepom Pasteurella multocida oraz w mniejszym stopniu Bordetella bronchiseptica, które wytwarzają dermonekrotyczną toksynę (DNT). U świń toksyna DNT odgrywa zasadniczą rolę w patogenezie zakaźnego zanikowego zapalenia nosa (rhinitis atrophicans). Objawy kliniczne. U królików w przebiegu zzn, podobnie jak u świń, obserwuje się wypływ z nosa, kichanie, różnego stopnia zaniki małżowin nosowych oraz skrzywienie przegrody nosowej. Zbliżony obraz kliniczny i anatomopatologiczny tych dwóch jednostek chorobowych sugeruje, że w etiopatogenezie zzn królików zasadniczą rolę odgrywa również nekrodermotoksyna, wytwarzana głównie przez toksynogenne szczepy Pasteurella multocida. Zakaźne zapalenie nosa ma najczęściej przebieg podostry lub przewlekły. Choroba objawia się wyciekiem z nosa, początkowo wodnistym, a następnie śluzowo-ropnym lub ropnym. Towarzyszy temu zwykle posklejana wysiękiem sierść na kończynach przednich, wzrost ciepłoty ciała powyżej 40°C, zapalenie spojówek, kichanie i kaszel oraz szybkie chudnięcie zwierząt. Na głowie stwierdza się obecność ropni podskórnych, strupów oraz ciastowatych obrzęków wokół oczu. Przy cięższym prze biegu choroby zejścia śmiertelne następują w ciągu 2-8 dni, a współczynnik śmiertelności może wynosić nawet do 70%. W przebiegu tych postaci może dochodzić do po wikłań w postaci kręczu szyi (torcicollis), nieżytowo-ropnego zapalenia płuc i opłucnej, zapalenia ucha środkowego, a niekiedy również zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego.

Zmiany anatomopatologiczne. Badaniem sekcyjnym stwierdza się rozszerzenie przewodów nosowych, które są wypełnione wysiękiem śluzowo-ropnym, różnego stopnia zaniki małżowin nosowych oraz skrzywienie przegrody nosowej. Zmiany te mają charakter symetryczny. Ponadto stwierdza się przekrwienie płuc, nerek i serca, zwyrodnienie wątroby (wątroba muszkatołowa) oraz obrzęk śledziony. W przypadku powikłań zmiany anatomopatologiczne stwierdza się w odpowiednich narządach, głównie płucach (zapalenie nieżytowo-ropne), uchu środkowym i mózgu. Rozpoznanie choroby. Jest możliwe na podstawie objawów oraz badania anatomopatologicznego i bakteriologicznego. Przyżyciowo materiał do badań stanowią wymazy z nosa i migdałków od zwierząt chorych. Wymazy w probówkach z podłożem transportowym przesyła się do laboratorium diagnostycznego. Identyfikacji bakterii dokonuje się na podstawie właściwości hodowlanych poszerzonych o testy biochemiczne (API-test). Wykrycie toksynogennych szczepów P. multocida lub produkowanej przez nie toksyny potwierdza chorobę.

Postępowanie. W leczeniu przyczynowym stosuję antybiotykoterapię ukierunkowaną na czynnik etiologiczny zzn. Dla tego też istnieje konieczność określenia wrażliwości na antybiotyki szczepów P. multocidai B. bronchisepticaizolowanychod chorych sztuk. Poprawa warunków środowiskowych, w jakich przebywają chore zwierzęta, łącznie ze stosowaniem immunoprofilaktyki, umożliwia nie tylko poprawienie sytuacji zdrowotnej, ale minimalizuje niekorzystne skutki ekonomiczne zzn i przyczynia się do eliminacji postaci klinicznej choroby.

Magazyn Weterynaryjny 2004.
Za zgodą - Red. nacz. dr Hubert Zientek



Alfabetyczny wykaz chorób jakie mogą zagrażać naszemu królikowi:
Aspergiloza Bąblowica Białaczka Brodawczakowatość Bruceloza Cheyletieloza Choroba Bornaska Choroba kleszczowa
Choroba motylicza Choroba motyliczkowa Choroby nie zaraźliwe Echinostomatoza E - cuniculi Enterotoksemia Fibromatoza
Gruźlica Grzybica drobnozarodnikowa Grzybica narządowa Grzybica strzygąca Grzybica woszczynowa  Inwazja pcheł
Kamienica nerkowa Kokcydioza Kolibakterioza Komary Listerioza Myksomatoza Niedobór witamin Nużyca Oczy Ospa
Pasożyty Pastereloza Pleśniawka Pomór  Pryszczyca Robaczyce nicienie  Robaczyce przywry Robaczyce tasiemce Rodencjoza
Ropnie Salmonelloza Skóra Stafylokokoza Streptokokoza Tasiemczyce Tężec  Toksoplazmoza Tularemia Wągrzyca Wirus PEDV Wścieklizna Wszawica Zakażenie adenowirusem RA - 1 Zapalenie jamy ustnej Zapalenie jelit  Zapalenie nosa