Home  |  Królik  |  Papuga  |  Kanarek  |  Owczarek  |  Redakcja  |  Klub  |  Kontakt       królik - lapin Królik - kaninchen Królik - Rabbit

  • Home
  • Królik
  • Papuga
  • Kanarek
  • Gryzonie
  • Owczarek
  • Działka
  • Co nowego
  • Galeria  I
  • Galeria  II
  • Galeria  III
  • Mapa strony
  • Forum Trunia
  • Serwis Trunia
  • Zrób stronę
  • Przyjaciele
  • Literatura
  • Webcam
  • Zapytania
  • Redakcja
  • Lekarze
  • Ustawy
  • Banery
  • Humor
  • Ebook
  • Quiz
  • Linki
  • E-mail
  • Owczarek
  • Literatura - psy
  • Galeria Misia
  • Choroby
  • Filmik nr. 1
  • Filmik nr. 2
  • Homeopatia
  •    

                                       Owczarek niemiecki - choroby - Toksokaroza


    To choroba odzwierzęca pasożytnicza spowodowana inwazją toksokar, czyli larw psich lub kocich glist. Jaja tych pasożytów trafiają do ziemi razem z odchodami zwierząt, gdzie zarodek dzieli się, aż wytworzy larwy mogące zarazić ludzi. Jajo może dokonać inwazji mniej więcej po 1 tygodniu - 2 tygodniach, w zależności jakie są warunki środowiska.

    Samice glist żyjące w jelicie zwierząt mogą wydalić dziennie nawet 200 000 jaj, które leżąc w glebie mogą zarażać nawet przez 10 lat, tak więc głównym źródłem zakażenia tą chorobą jest skażona gleba, skażony pokarm, kontakt z chorymi zwierzętami i ich odchodami. Zarażenie toksokarozą dotyczy głównie dzieci, które mogą się zarazić od zakażonych zwierząt oraz bawiąc się w piaskownicach (w których mogą być jaja glist). Po połknięciu jaja, w dwunastnicy wykluwają się larwy (ich długość może wynosić do 0,4 mm), które następnie przedostają się do krwiobiegu przebijając się przez ściany jelita i z krwią wędrują do różnych narządów, osiedlając się w nich, powodując zapalenia i niszcząc zainfekowane tkanki. Toksokarozą można się zarazić gdy nie przestrzega się higieny, tak więc dzieci, ze względu na to, że ich odporność jest słabsza niż dorosłych, powinny myć ręce zawsze po spacerze i po zabawie ze zwierzętami, nie powinny jeść piasku i ziemi oraz żywności, która miała kontakt z ziemią i piaskiem. Psy dorosłe należy odrobaczać raz w roku, szczeniaki cztery razy w ciągu pierwszych miesięcy życia. Dzieci nie powinny bawić się ze szczeniętami i kociętami, szczególnie nieznanymi. Należy chronić place zabaw dla dzieci przed zanieczyszczeniem odchodami. Należy okresowo wymieniać piasek w piaskownicy. Dzieci powinny mieć często obcinane paznokcie. Jarzyny i owoce, które zazwyczaj są ubrudzone ziemią zawierającą jaja toksokar, należy zawsze myć. Choroba w większości przypadków przebiega bezobjawowo. W przypadku ogólnej zmasowanej inwazji larw u dziecka pojawia się wysoka gorączka, nawet ponad 39°C, ogólne osłabienie, leukocytoza, eozynofilia, powiększona wątroba i hipergammaglobulinemia. Powiększenie wątroby wynika z tego, że larwy w znacznej ilości docierają najpierw właśnie do tego organu. Powoduje to nudności i bóle w okolicach wątroby. W wyniku zarażenia u dzieci bardzo często pojawia się także zakażenie tkanki płucnej i zapalenie pęcherzyków płucnych, którym towarzyszy kaszel i duszności. Dzieci alergiczne, zarażone toksokarozą płucną, są narażone na nasilenie objawów uczulenia i ataki astmy.

    Rozpoznanie: trudne, na podstawie badań klinicznych na powiększenie wątroby, eozynofilię, hipergammaglobulinemię, na podstawie wywiadu epidemiologicznego, badań immunoserologicznych, RTG płuc, ultrasonografii lub tomografii komputerowej narządów zaatakowanych przez larwy.

    Leczenie: jest długie i ciężkie, trwające do kilka tygodni, a nawet do kilku miesięcy. Należy usunąć zabite larwy, zlikwidować stany zapalne wokół martwych larw, naprawić uszkodzone tkanki.




    Opracowano na podstawie:
    "Gdy zachoruje pies"  Peter Teichman - wydanie drugie 1981 rok
    "Gdy zachoruje pies"  Peter Teichman - wydanie trzecie 1991 rok
    "Choroby psów"  Rolf Spangenberg
    "Weterynaria w praktyce"  Pismo dla lekarzy weterynarii VI - XII 2004 - 2005
    "Życie Weterynaryjne"  Dr J. Sokołowska 2005
    "Choroby zakaźne psów i kotów"  Z. Gliński, K. Kostro
    "Chirurgia małych zwierząt"  Marek Żakiewicz
    "Magazyn weterynaryjny"   dodatku on-line 2010

    Powrót