Home  |  Królik  |  Papuga  |  Kanarek  |  Owczarek  |  Redakcja  |  Klub  |  Kontakt       królik - lapin Królik - kaninchen Królik - Rabbit

  • Home
  • Królik
  • Papuga
  • Kanarek
  • Gryzonie
  • Działka
  • Co nowego
  • Galeria  I
  • Galeria  II
  • Galeria  III
  • Mapa strony
  • Forum Trunia
  • Serwis Trunia
  • Zrób stronę
  • Przyjaciele
  • Literatura
  • Webcam
  • Zapytania
  • Redakcja
  • Lekarze
  • Ustawy
  • Banery
  • Humor
  • Ebook
  • Quiz
  • Linki
  • E-mail

  • Owczarek
  • Literatura - psy
  • Galeria Misia
  • Choroby
  • Filmik nr. 1
  • Filmik nr. 2
  • Pogotowie
  • Homeopatia
  • Zły właściciel
  • Rasy psów
  • Opis
  • Pies obronny
  • Pies użytkowy
  • Pies stróżujący
  • Zabawa z psem
  • Nowy lokator
  • Szczeniak
  • Żywienie
  • Wychowanie
  • Behawiory
  • Pielęgnacja
  • Ciekawe strony
  •  
    [Rozmiar: 33453 bajtów]
       

                                                           Choroby ogólne zestawienie

    CHOROBY  -    opis najczęściej spotykanych chorób, bardziej dokładne zestawienie znajduje się w dziale "CHOROBY"

    Lista psich chorób pod względem ilości i różnorodności nie ustępuje liście chorób ludzkich. Zwierzę nie potrafi powiedzieć co go boli, ani jak się czuje. Tylko baczne oko i troskliwy właściciel szybko zorientuje się, że z jego podopiecznym dzieje się coś złego. Im szybciej nastąpi reakcja, tym większa jest nadzieja na powrót do zdrowia. Nie sposób w kilku zdaniach omówić dostatecznie wystarczająco tego tematu, postaram się jednak z grubsza opisać najczęściej spotykane i bardzo niebezpieczne choroby, wymagające natychmiastowej interwencji lekarza. W dziale "choroby" każda przypadłość zostanie dokładnie opisana.

    NOSÓWKA. Ta wirusowa choroba atakuje zarówno psy dorosłe jak i szczenięta. Zakażenie następuje głównie poprzez kontakt z chorym zwierzęciem, a okres wylęgania trwa od 3 do 14 dni. Nosówka występuje w trzech postaciach: jelitowej, płucnej i nerwowej. Pies ma biegunkę i silnie wymiotuje, pojawia się wysoka gorączka i często suchy, męczący kaszel. Postać nerwowa z drgawkami i silnymi skurczami mięśni doprowadza do śpiączki i zapalenia opon mózgowych, a w efekcie prawie zawsze kończy się śmiercią. Jedyną skuteczną ochroną przed tą ciężką chorobą są regularne szczepienia ochronne.

    PARWOWIROZA. Jest to krwotoczne zapalenie żołądka i jelit. Okres wylęgania trwa od 3 do 4 dni. Pies traci apetyt, wymiotuje, pojawia się krwotoczna biegunka. Bardzo szybko następuje odwodnienie organizmu i jeżeli w porę nie nastąpi interwencja lekarza (nawadniająca kroplówka z płynów elektrolitycznych, środki przeciwwymiotne i rozkurczowe, antybiotyki i inne) prowadzi do śmierci. Zapobieganie polega na szczepieniu szczeniąt i psów dorosłych. Nie zawsze jednak udaje się uchronić psa przed parwowirozą. Ale nawet jeżeli pies zachoruje pomimo szczepienia, ma dużo większą szansę na powrót do zdrowia niż pies, który nigdy nie był szczepiony. Parwowirozą nie jest groźna dla ludzi.

    LEPTOSPIROZA. Jest to choroba, na którą mogą chorować również ludzie. Drobnoustroje rozmnażają się we krwi oraz tkankach, a roznoszone są przez szczury i polne myszy, które wydalają je z moczem. Okres wylęgania trwa od 5 do 6 dni. Tutaj także istnieje kilka postaci choroby. Postać nerkowa charakteryzuje się szybko rozwijająca się niewydolnością nerek. Postać pokarmowa jest dużo cięższa i objawia się krwotocznym zapaleniem przewodu pokarmowego, niewydolnością nerek, zapaleniem mięśnia sercowego, uszkodzeniem wzroku i zapaleniem mózgu. Postać wątrobowa łączy się z pojawieniem się żółtego zabarwienia skóry w wyniku żółtaczki. Z chwilą pojawienia się pierwszych symptomów choroby pies powinien otrzymać dożylnie dużą ilość płynów oraz odpowiednią dawkę silnych antybiotyków. Leptospiroza zagraża życiu zwierzęcia i zarażają się nią ludzie. Konieczne są szczepienia ochronne (pełna odporność następuje dopiero po trzecim szczepieniu), a także profilaktyka w postaci unikania kąpania się psów i ludzi w stojących zbiornikach wodnych.

    CHOROBA RUBARTHA. Jest to zakaźne zapalenie wątroby objawiające się ogólnym przygnębieniem, gorączką, wymiotami, biegunką a także objawami ze strony oczu, czyli zapaleniem spojówki i rogówki. Może wystąpić zapalenie węzłów chłonnych. Leczenie jest podobne do leczenia nosówki. Profilaktyczne szczepienia ochronne przeprowadza się razem ze szczepieniem nosówki.

    PIROPLAZMOZA. Ta pasożytnicza choroba przenoszona jest zwykle przez kleszcze, które wpijając się w ciało psa i żywiąc się jego krwią zarażają go pierwotniakiem niszczącym krwinki. Nie wszystkie kleszcze są nosicielami piroplazmozy. Zarażone zwierzę staje się apatyczne, pojawia się wysoka gorączka, a bardzo charakterystycznym objawem tej choroby jest mocz w kolorze fusów od kawy. Jeżeli dojdzie do niewydolności nerek i wątroby rokowanie jest złe. Leczenie piroplazmozy polega na wczesnym podaniu środka, na który pasożyty są wrażliwe. Jeżeli uda się zareagować w porę, zanim dojdzie do masowego rozpadu krwinek czerwonych, szybko poprawia się stan pacjenta. W profilaktyce tej choroby ważne są środki ochrony przed kleszczami typu obroże owadobójcze czy aerozole. Godnym polecenia jest preparat FRONTLINE, doskonale i trwale (l miesiąc) chroniący psa przed owadami pasożytniczymi, dostępny w niektórych sklepach zoologicznych lub w lecznicach weterynaryjnych.

    WŚCIEKLIZNA. Śmiertelnie groźna choroba zakaźna atakująca zwierzęta i ludzi. Przenoszona jest przez dzikie zwierzęta, głównie przez lisy i wiewiórki. Zakażenie następuje przez ślinę, na skutek ukąszenia lub podrapania. Rozwój choroby prowadzi do śmierci. Bardzo ważne jest potwierdzenie rozpoznania wścieklizny w celu zastosowania profilaktyki wobec osób mających kontakt z chorym zwierzęciem. W Polsce obowiązkowe są coroczne szczepienia wszystkich psów przeciwko wściekliźnie.

    SKRĘT ŻOŁĄDKA. Na tę chorobę narażone są głównie psy starsze, mające niezbyt sprawnie działający przewód pokarmowy. Skręt następuje wówczas, gdy po zjedzeniu obfitego posiłku pies bawi się, skacze lub biega. Obrót żołądka zamykający wpust i ujście następuje w wyniku gwałtownych ruchów co potęgują gazy powstałe przy fermentacji pożywienia. Pies staje się niespokojny, próbuje bezskutecznie wymiotować i ślini się. Od wystąpienia pierwszych objawów przy skręcie całkowitym pies ma przed sobą tylko kilka godzin życia i jedynie natychmiastowa pomoc chirurgiczna może go uratować. Czasami udaje się lekarzowi wypompować gazy i odwrócić żołądek przy pomocy sondy. Jeżeli skręt żołądka jest całkowity konieczna jest natychmiastowa operacja. Bywa, że pies umiera w wyniku szoku spowodowanego olbrzymim bólem i toksynami. W zapobieganiu tej chorobie ważne jest zapewnienie psu wypoczynku przez około 2 godziny po posiłku, wykluczenie z diety psom starszym pokarmów ciężkostrawnych (np.makaron), oraz zwiększenie częstotliwości posiłków przy ich ilościowym ograniczeniu.

    DYSPLAZJA STAWÓW BIODROWYCH (DSB). Jest to dziedziczna choroba manifestująca się zmianami zwyrodnieniowymi w stawach biodrowych, a jej pojawienie się jest uzależnione od wielu czynników nie zawsze łatwych do określenia. Schorzenie to objawia się w dwóch postaciach:
    1. ostrej, ze znaczną kulawizną i silnym bólem, częściej pojawiającej się u młodych zwierząt.
    2. przewlekłej, gdzie objawy narastają stopniowo, pojawia się niezbyt ostry ból, następuje ograniczenie ruchomości stawów i ich usztywnienie. Ta postać ujawnia się zwykle u psów starszych. Zdarza się czasami, że dysplazja stawów biodrowych przebiega prawie bezobjawowo, a zmiany w stawach stwierdza się badaniem RTG.
    Nie do końca znane są przyczyny powstawania DSB, jak również nie ma skutecznych sposobów jej leczenia. Procesów zwyrodnieniowych nie można odwrócić tak, aby doprowadzić staw do stanu normalnego. Zabieg operacyjny wykonany w porę pozwala jedynie ulżyć choremu zwierzęciu, ogranicza ból i przywraca pewną sprawność ruchową. Czarne teriery w Polsce nie muszą spełniać obowiązku prześwietlania stawów biodrowych, który nakładany jest na niektóre inne rasy. Ale na własny użytek i w celu wyeliminowania możliwości genetycznego przekazania tej wady przez sukę hodowlaną lub reproduktora powinniśmy takie badanie wykonać. Polega ono na radiologicznym prześwietleniu stawów biodrowych u co najmniej 15 miesięcznego zwierzęcia i oceny prawidłowości ich budowy. Wspomnieć jeszcze trzeba o możliwości profilaktyki tej choroby u szczeniąt. U szczeniaka z nadwagą siły działające na formujące się kości mogą pokonać jej wytrzymałość powodując początki deformacji. Taki szczeniak jest więc obciążony możliwością uformowania się bioder dysplastycznych. Psy z potwierdzoną dysplazja powinny być bezwzględnie pozbawione możliwości przekazywania genotypu.

    ODCISKI I ZROGOWACENIA SKÓRY NA ŁOKCIACH (MODZELE). Są problemem wielu psów dużych ras. Psy od pierwszych miesięcy życia uwielbiają one kłaść się na zimnych i twardych powierzchniach i bez względu na to, jak bardzo miękki i delikatny kocyk czy materacyk im położymy – i tak zaraz kładą się obok. Zgrubienia naskórka wyglądają nieestetycznie, a z czasem mogą prowadzić do trudnych w leczeniu stanów zapalnych. Od samego początku powinniśmy przyuczać naszego milusińskiego do leżenia na miękkiej powierzchni, chociażby na dywanie. Jeżeli zrogowacenia już się pojawiły należy smarować je kilka razy w tygodniu maścią z witaminą A lub maścią z nagietka oraz zmiękczać witaminą A plus E w kroplach. Po zejściu odcisku na odpowiednio pielęgnowanej skórze wyrosną włosy. Jeżeli na chorej powierzchni następuje podejrzenie stanu zapalnego lub staw jest spuchnięty, należy zwrócić się o pomoc do lekarza. Postępowanie operacyjne często daje nawroty.

    ŚWIĄD ODBYTU. Kiedy pies gryzie się w okolicach odbytu lub ciągnie zadem po ziemi (saneczkuje) jest to dla nas sygnał, że odczuwa swędzenie. Może to świadczyć o obecności pasożytów w jelitach lub zaczopowaniu gruczołów okołoodbytowych. Gruczoły muszą być oczyszczone przez lekarza weterynarii, który uciska brzegi, odbytu. Jeżeli zauważymy świąd zbyt późno może dojść do powstania ropnia lub przetoki. Należy to miejsce zdezynfekować, podać antybiotyki, a czasem nawet zachodzi konieczność przeprowadzenia zabiegu operacyjnego.

    WYPADANIE SIERŚCI. Miejscowa utrata sierści może być spowodowana silnym świądem i drapaniem się psa. Jeżeli pies się nie drapie, a pojawiają się plackowate wyłysienia można podejrzewać grzybicę (miejsca, z których wypada włos są okrągłe, o średnicy kilku cm), lub schorzenia hormonalne, np. niedoczynność lub nadczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy, brak równowagi hormonów płciowych. W takich przypadkach sierść wypada symetrycznie na większych powierzchniach ciała. Wyłysienia mogą być także objawem pasożytniczych zmian skóry, np. nużycy. W każdym przypadku dużej utraty sierści należy skontaktować się z lekarzem, który przeprowadzi badania specjalistyczne.

    KULAWIZNA. Utykanie jest oznaką silnego bólu spowodowanego w najgorszym przypadku złamaniem lub zwichnięciem. Może też być spowodowane sztywnością albo inną chorobą stawu, skaleczeniem, zapaleniem mięśni lub ciałem obcym, tkwiącym w kończynie. Gdy pies nagle zaczyna kuleć, należy delikatnie obmacać chorą kończynę aby zlokalizować ból lub ciepłe miejsce w okolicy stawu. Trzeba także uważnie obejrzeć palce i opuszki czy nie ma ewentualnego skaleczenia. Może się zdarzyć, że pies trzyma podkurczoną nogę w wyniku zerwania wiązadła skrzyżowanego stawu kolanowego. Jeżeli pies kuleje nie zawsze na tą samą nogę może to być objawem zapalenia wielostawowego. U starych psów powłóczenie zadem jest wynikiem zwyrodnieniowego zapalenia stawów (artroza). Kulawizna może być także wynikiem zaburzeń w obrębie układu nerwowego lub zwyrodnieniowego zapalenia rdzenia kręgowego. W każdym przypadku wymaga konsultacji lekarskiej i specjalistycznego leczenia.

    Powrót