Kot domowy (Felis silvestris catus, dawniej także Felis catus lub Felis (silvestris) domesticus) – udomowiony gatunek ssaka z rzędu drapieżnych z rodziny kotowatych. Prawdopodobnie pochodzi od kota nubijskiego, przy czym w Europie krzyżował się ze żbikiem.

Kotka jest w domu zastępczym trudno powiedzieć jakie miała już swym życiu doświadczenia, ma około 6 m-cy tak twierdzi osoba ze stowarzyszenia z którą mamy kontakt telefoniczny, w czwartek 17.02.2011 o godz. 15:00 ma nas odwiedzić członek Stowarzyszenia celem przeprowadzenia rozmowy przedadopcyjnej. Kiedy do nas trafi futrzak trudno powiedzieć, najbardziej ciekawi mnie jak ją potraktuje Kulka i co powie Misiu, świnka morska Niunia mam cichą nadzieję, że nie będzie wybiegać z klatki aby się nie narażać.

(godz. 17:00)  Jest już po wizycie, przemiła Pani ze Stowarzyszenia miłośniczka kotów nawet powiem znawczyni tego gatunku sympatyczny kontakt było miło, wymieniliśmy swoje doświadczenia i opowiedziała nam troszkę jak to wszystko działa, oczywiście była pełna obaw jak pies i kot będą się ze sobą dogadywać jednak gdy zobaczyła zdjęcia jak pies i królik oraz świnka morska współżyli pod jednym dachem chyba się troszkę uspokoiła. Teraz czekamy na decyzję czy nadajemy się na opiekunów kota.

(godz. 19:00)  A więc decyzje zapadły w dniu 18.02.2010 ma nastąpić przekazanie w Bielsku Białej kotki dla DOMOWEGO ZWIERZYŃCA spotkanie godz 12:00 w Przychodni "CHIRON"

Jednym ważnym z naszej strony zajęciem było ostatnio przygotowanie w domu dla kotki jej pokoju, mamy już transporterek, kuwetę, żwirek higieniczny, stojaczek z miskami dodatkowa duża miska oraz zabawki, jakieś myszki, piłki, piórka, nasza zaprzyjaźniona hurtownia (serdeczne dzięki Kasiu) przygotowała wielkie pudło wyprawki wraz z karmą suchą i miękką. A więc po naradzie zapadła decyzja adopcyjne imię Pysia musimy zmienić po prostu ona na zdjęciu siedzi mocno napuszona aby fonetycznie nie było dużej zmiany imię jej będzie PUSIA.

Pusia dotarła do nas z Bielska w dniu 18.02.2011 około godz. 15 jako następny futrzak do Domowego Zwierzyńca, wiek około 6 - 8 m-cy stan wizualnie ogólny dobry, jedno oczko mocno ropieje, w książeczce wpisane w styczniu leczenie zapalenia spojówek wizyt jest wpisane w styczniu 3 X a więc nawrót lub mocno zjadliwe paskudztwo. Kotka spokojnie zwiedziła mieszkanie na widok Miśka zamarła i unosząc ogon przemaszerowała przed jego nosem, podjada sobie swoje jedzonko pije wodę, grzecznie wyleguje się na łóżku, spała całą noc z żoną w pokoju na łóżku kilka razy w nocy pochodziła po pokoju i odwiedziła kuwetę. Obecnie jest na etapie wybierania swojego miejsca w pokoju, parapet, półka, ale widzę, że najbardziej jej przypasowało siedzieć z tyłu za kanapą jednak zanim zdążyłem to opisać przeniosła się bliżej mnie i siedzi na półce biblioteczki. Nie ingeruję w jej wybór. Misiek przygląda się na odległość ze swojego pokoju nie wykazuje zdenerwowania.

1.    Tak nasz owczarek Misiu zajmuje się swoją świnką morską Niunią.
2.    Pusia w swoim pokoju oczekuje na odwiedziny sąsiada.
3 i 4.    Doszło do kontaktu była bardzo zadowolona, lubi być drapana za uchem.
5.   Relaksuje się po spotkaniu z Misiem myślę, że oczekuje na następne.

6.    Nie komputer a JA jestem tu najważniejsza.
7.    Pusia znudziała się pilnowaniem i usnęła.
8.    Udało się ją przekonać i zmieniła miejsce na czas wstawienia tych fotek.
9.    (21.02)  Pusia została zaproszona przez Misia do łóżka - 3 doba szybki mój chłopak.
10.   Nie każdy kotek ma takiego ochroniarza.

Adopcja przebiegła poprawnie lecz nie jest dobrze jeśli uzyskujemy przed adopcją zapewnienie iż kotek jest zdrowy. Kotek trafił do nas po południu 18 lutego pierwsze kichnięcie zostało zauważone w czasie jazdy samochodem do Krakowa, od 19 lutego kichanie kilka razy, 21 luty łezki w oczach, 22 luty wizyta w lecznicy rozpoznanie "koci katar" więcej pisze na ten temat na forum Domowego Zwierzyńca w dziale kot - http://www.krliki.fora.pl/galeria,55/pusia,5939.html - oraz na forum Miau.pl - http://forum.miau.pl/viewtopic.php?f=1&t=115798&start=540 - 24 luty po wizycie w lecznicy mam nieciekawe informacje, to już nie leczenie a walka o jej życie. Herpeswiroza i do tego jakby było mało Kaliciwiroza mamy zaropiałe oczka, zatkany nos i owrzodzenie gardła, szmery w płucach. Stan poważny temp. 40 st, kroplówka, zastrzyki, codzienne wizyty, obecnie doszedł kaszel (26.02). Jestem tym wszystkim mocno przybity.

Po kilku miesiącach od lutego do listopada 2011 Pusia właściwie doszła do siebie z choroby pozostała pamiątka w postaci łzawiącego oczka. Nawiązuje przyjaźnie z domowymi zwierzakami z Misiem i dość blisko jest z Niunią.

Historia
Udomowiony ok. 4000 p.n.e. w Nubii, już ok. 2000 p.n.e. był pospolicie hodowany w Egipcie. Wykorzystywany do tępienia gryzoni zagrażających zapasom żywności osiadłych ludzi, do pozyskiwania futer, a nawet mięsa (Boliwia, Chiny), również do celów naukowych. Był obiektem kultu w starożytnym Egipcie, gdzie wiązano go z boginią Bastet, a zwłoki kotów mumifikowano. Pożyteczny jako zwierzę tępiące szkodliwe gryzonie, może wyrządzać szkody wśród drobnych ptaków śpiewających. Wyhodowano wiele ras kota domowego, różniących się ubarwieniem, wielkością i długością włosów; współczesne wzorce niektórych starszych ras znacznie odbiegają od ich wcześniejszych cech (jak w przypadku kotów perskich czy syjamskich). Znaczna liczba kotów domowych żyje samodzielnie w miastach (w Polsce są to tzw. koty piwniczne lub dachowce).

Anatomia
Kot domowy ma okrągłą głowę, duże oczy przystosowane do widzenia w świetle o niskim natężeniu, spiczaste uszy. Ma znakomity słuch i wzrok, węch około czterokrotnie silniejszy od ludzkiego, dobrze wykształcony zmysł dotyku. Posiada włosy czuciowe – tzw. wibrysy, wydatne zwłaszcza nad górną wargą ("wąsy"), także nad oczami i na policzkach oraz po wewnętrznej stronie przednich łap. Pozbawiony opieki człowieka niekiedy ulega zdziczeniu, może też krzyżować się ze żbikiem.
Pazury kota zaopatrzone są w specjalny mechanizm umożliwiający ich chowanie.
Masa ciała kota waha się od 2,5 do 7 kg. Niektóre koty jednak uzyskują większą wagę, dochodzącą do ok. 15 kg (np. Maine Coon i Norweski Leśny).
Hodowany w warunkach domowych często dożywa ok. 15–20 lat, niekiedy więcej. Wolno żyjące w miastach koty "piwniczne" żyją przeciętnie do 2 lat, choć okres ten może ulec wydłużeniu dzięki dożywianiu.

Fizjologia
Dzienna długość snu kota jest zmienna, zwykle śpią one od 12 do 16, średnio 13-14 godzin. Niektóre koty mogą spać nawet 20 godzin w ciągu doby.
Koty są mięsożercami, próby przestawienia ich na dietę wegetariańską są dla nich szkodliwe.
Normalna temperatura ciała kota waha się od 38 do 39 °C. Gorączka u kota występuje, gdy temperatura jego ciała przekracza 39,5°C. Temperatura 37,5°C oznacza hipotermię.
Serce kota w normalnych warunkach bije od 140 do 220, a podczas odpoczynku od 150 do 180 uderzeń na minutę.

Rozmnażanie
Koty rozmnażają się płciowo, zapłodnienie jest wewnętrzne. W ciągu roku kotka 2 do 4 razy wchodzi w okres rui. Proestrus trwa około dwóch dni, objawia się wzmożonym pozostawianiem śladów zapachowych (ocieranie o przedmioty) i częstszym miauczeniem. Estrus trwa od 3-10 dni (obecność samca skraca tę fazę o kilka dni). Anestrus trwa około 8 tygodni, chociaż zdarza się, że kotka wchodzi w fazę proestrus zaraz po porodzie. Jajeczkowanie jest wywołane przez stymulację receptorów u kotki przez członek męski samca. Ciąża trwa od 60-70 dni i kończy się narodzinami od 2 do 7 (przeważnie 3-5) kociąt. Ponieważ kotka może odbyć stosunki z wieloma samcami w ciągu rui, kocięta z jednego miotu mogą mieć kilku ojców. Gdy kotka urodzi kocięta choćby o 10 dni wcześniej, jest duże prawdopodobieństwo, że małe kociaki nie przeżyją. Jeśli kotka ma problemy przy porodzie, trzeba jej niezwłocznie pomóc, np. jeśli kotek utknął w kroczu matki, należy pociągnąć delikatnie za jego przednie łapki, nie ruszając głowy; jeśli kotek się urodził, ale matka nie wyczyściła mu otworów oddechowych, trzeba zareagować natychmiast, bo kociak może się udusić. Kocięta są karmione mlekiem matki przez 12 tygodni.

Emocje
Stan emocjonalny kota można odczytać, obserwując jego zachowanie.
Ogon kota oprócz pomagania mu w utrzymaniu równowagi w chodzeniu na wąskich powierzchniach sygnalizuje również nastrój zwierzęcia. Ogon ustawiony na wprost oznacza, że kot jest spokojny. Ogon uniesiony pionowo do góry oznacza chęć kota do zabawy. Gdy zwierzę macha ogonem, oznacza to, że jest zdenerwowany, czyli inaczej niż jest to w przypadku psa. Machanie końcem ogona oznacza zainteresowanie, a jeżeli kot stoi przy tym na ugiętych łapkach - podniecenie.

Kot uwielbia pogoń za szybko poruszającymi się przedmiotami i wchodzenie na drzewa, z których jednak z trudem schodzi. Świetnie też potrafi bawić się sam. Z braku gryzoni (np. w mieszkaniu w mieście), aby zaspokoić swój instynkt łowiecki, poluje na owady, zwłaszcza latające.

Zachowania społeczne
Koty są często opisywane jako zwierzęta samotne. W rzeczywistości jednak są z natury towarzyskie. Mają słabo rozwinięty instynkt stadny; oznacza to, że w stanie dzikim same dbają o swoje podstawowe potrzeby (bezpieczeństwo, pożywienie). Dzikie koty żyją najczęściej w koloniach, lecz nie tworzą stada, gdyż każdy osobnik dba sam o siebie. Starsze zwierzęta niekiedy wykazują agresję wobec młodych.

Relacja pomiędzy ludźmi a kotami domowymi przez tysiące lat nabrało cech symbiozy. Koty dostrzegają różnice gatunków i wiedzą, że ich opiekunowie nie są kotami. Potwierdza to różnica między językiem ciała używanym przez kota w kontaktach z ludźmi a tym używanym wobec przedstawicielami swojego gatunku. Niektórzy zoolodzy uważają, że kot traktuje opiekuna jak zastępczą matkę, pozostając w stanie "przedłużonego dzieciństwa".

Kot nie znosi złego traktowania i jest pod tym względem bardzo pamiętliwy. Dobrze traktowany, przywiązuje się do swego właściciela i na swój powściągliwy sposób okazuje mu przyjazne uczucia (wybiega na spotkanie, towarzyszy przy pracy, domaga się głaskania itp.). Niektóre koty można nauczyć prostych sztuczek, np. "proszenia" o jedzenie. Skarcony, nie atakuje swego właściciela, ale się nań "obraża". Nie rozumie i nie ma poczucia winy w ludzkim tego słowa znaczeniu. Toteż po kilku godzinach przychodzi z "propozycją pojednania".

Higiena
Koty nie używają tak jak inne zwierzęta jakichkolwiek zbiorników wodnych do mycia się. Myją się kilkakrotnie w ciągu dnia, liżąc sierść, a tam gdzie nie sięgają językiem - zwilżoną językiem łapą, wycierają dokładnie całe ciało. Język kota jest szorstki, przez co skutecznie usuwa brud z futra.

Wścieklizna, zwana też wodowstrętem, jest śmiertelną chorobą zakaźną. Do śmierci dochodzi głównie w wyniku niewydolności układu oddechowego. Chorobę mogą przenosić niemalże wszystkie zwierzęta od gryzoni, poprzez lisy, a kończąc na psach i kotach. Do zakażenia dochodzi poprzez ugryzienie lub kontakt ze śliną chorego zwierzęcia. Chorobę cechuje wyjątkowo długi okres utajenia. Objawy mogą wystąpić nawet rok po zakażeniu się wirusem. Wirus wścieklizny atakuje układ nerwowy, a namnaża się w istocie szarej mózgu. W początkowym okresie choroby u ludzi występują objawy ogólne tj. uczucie mrowienia wokół miejsca ugryzienia, gorączka, bóle głowy oraz uczucie ogólnego zmęczenia. Po upływie kilku dni następuje nadmierne pobudzenie lub porażenie (w przypadkach tzw. cichej wścieklizny). Mięśnie zaczynają mimowolnie się kurczyć. Do tego dochodzi ślinotok i wodowstręt. Śmierć następuje po około tygodniu od wystąpienia objawów. Do dzisiaj nie istnieje lek na wściekliznę. Właściciele zwierząt muszą pamiętać o obowiązkowych szczepieniach przeciwko wściekliźnie swoich pupili.

Toksokaroza jest groźną chorobą pasożytniczą. Larwy glist znajdujące się w psich lub kocich odchodach stanowią zagrożenie zwłaszcza dla dzieci bawiących się na trawie lub w piaskownicy. Poprzez kontakt ze skażoną glebą, pożywieniem lub skażonymi zwierzętami i ich odchodami jaja dostają się do organizmu człowieka. Tam wykluwają się larwy, które mogą osiedlić się w różnych narządach organizmu, np. w oku, płucach lub mózgu. Larwy cechuje długa żywotność – mogą żyć nawet kilka lat. Toksokaroza przebiega praktycznie bezobjawowo. Wszystko zależy od tego jaki organ został zakażony. Często w trakcie pierwszego etapu chorowania, a więc inwazji larw, zakażony dostaje wysokiej gorączki. Leczenie jest długotrwałe i wymaga interwencji specjalistów. Zaniedbywanie choroby może doprowadzić do nieodwracalnych zmian w zaatakowanych tkankach. W Polsce wykrywa się jaja glist w 10% do 50% badanych próbek gruntu. Wynika to z zaniedbań właścicieli, którzy nie odrobaczają swoich pupili, jak również z braku nawyku sprzątania kocich odchodów.

Choroba kociego pazura zwana także gorączką kociego pazura wywoływana jest przez specyficzną bakterię Bartonella henselae. Na największe ryzyko zakażenia się bakterią narażone są dzieci. Infekcja ujawnia się zazwyczaj dopiero po tygodniu lub dwóch od zadrapania przez kota. W okolicach zadrapania początkowo powstaje niewielka grudka, z której następnie tworzy się pęcherz. U części pacjentów choroba kończy się na tym etapie. Czasami zdarzają się przypadki, w których choroba zaczyna się rozwijać. Zainfekowana osoba dostaje wysokiej temperatury, a węzły chłonne powiększają się i zaczynają ropieć. W takich wypadkach niezbędna jest stała opieka medyczna.

Bąblowica to choroba pasożytnicza wywoływana przez tasiemce. Człowiek może się nią zarazić od psa, bowiem wywołujący ją rodzaj tasiemców bytuje w organizmach wszystkich psowatych. Objawy choroby są odczuwalne dopiero po kilku miesiącach od zarażenia. Torbiele lokują się w różnych narządach człowieka, gdzie powoli rozwijają się. Najczęściej atakowana jest wątroba, a także płuca, kości i mózg. Torbiele mogą osiągnąć nawet do 20 cm. Wywołują objawy uciskowe, a więc jeśli znajdują się w wątrobie powodują objawy żółtaczki. Jeśli zajęty jest mózg objawy są identyczne do objawów guza mózgu. Bąblowica często mylona jest z chorobą nowotworową, ze względu na bóle i ogólne osłabienie organizmu. Często jedyną możliwością wyleczenia chorego jest operacyjne usunięcie torbieli. Nieoperacyjne przypadki leczy się zachowawczo, nakłuwając torbiele i wstrzykując do wnętrza środek pasożytobójczy. Leczenie w większości przypadków jest długie i często bolesne. Właściciele kotów powinni je regularnie odrobaczać. Dodatkowo warto po każdym kontakcie z kotem pamiętać o myciu rąk.

Grzybice odzwierzęce to choroby zakaźne wywoływane przez mikroskopijne grzyby. Na zarażenie się grzybami chorobotwórczymi najbardziej narażeni są właściciele zwierząt, które mają długą i gęstą sierść. Zarażenie człowieka następuje przez bezpośredni kontakt z zainfekowanym zwierzęciem domowym. Objawami są najczęściej zmiany skórne. W większości wypadków są to owalne, swędzące plamy, które się łuszczą. Drapanie zaostrza stan zapalny i roznosi bakterie po skórze, co doprowadza do wtórnego zakażenia bakteryjnego. Leczenie grzybicy polega na miejscowym zastosowaniu maści przeciwgrzybicznych oraz podaniu doustnych leków przeciwgrzybicznych. Należy też wygotować pościel, bieliznę i ręczniki chorego, zarówno zwierzęcia jak i człowieka, aby zapobiec nawrotowi choroby. Wskazane też jest odkażenie mieszkania. Jeśli zauważymy u pupila zmiany skórne lub miejscową utratę futra, należy natychmiast udać się po poradę do weterynarza.

Pracujemy nad rozbudową strony w dzień i w nocy.

A jak nam nie wychodzi to...


Powrót