|
|
  Nr.1/11a Dedykacje na odwrocie zdjęć nr 9,10,11.  Nr.1/12 Natalia Koczur i Roman Skorek przed ślubem Zawiercie 1925 rok 
 Nr.1/13 Roman Skorek Nr.1/15 Jerzy i Daniusia Skorek Rakowice 1934 rok 
 Nr.1/16 Danusia i Jery Skorek 1936 rok Nr.1/17 Natalia Skorek w rozmowie z dyrektorem szkoły ul. Ułanów1936 rok  Nr.1/17a Akademia szkoła powszechna Rakowice ul. Ułanów 1937 rok.   Nr.1/19 Akademia szkoła powszechna Rakowice 1937 rok  Nr.1/20 Wycieczka szkolna do Wieliczki, Donata Skorek 1938 rok  Nr.1/21 Wycieczka w góry 
 Nr.1/22 Wycieczka Donata Jerzy Skorek i inni Nr.1/23 Kaziu Szewczyk i Jerzy Skorek koszary 1936 rok 
 Nr.1/24 Natalia Skorek, Danusia i Jurek oraz Palimąkowa z synami Nr.2/6 Maria (Bogusia) Koczur - Swagrzyk i Jarosław Swagrzyk  Nr.2/8 Donata Skorek druga od lewej Zosia Koczur czwarta od lewej Zawiercie rok 1942  Nr.2/10 Zosia Koczur-Makieła Zawiercie  Nr.6/1 Grób Koczur Andrzej, Czapińska Adata, Ptaszyński Leonard  Nr.6/1a Grób babci Agaty Kliknij i powiększ Zdjęcia pułkowe.
Opis do zdjęć zamieszczonych powyżej pochodzi ze strony : http://www.dobroni.pl/rekonstrukcje,rola-znaczenie-i-zwiazki-8-pulk-ulanow-ks-jozefa-poniatowskiego-z-krakowem-w-latach-1918-1939,14554 8 maja 1921 r. 8. pułk ułanów przybył do swojego stałego garnizonu w Krakowie, w którym to pozostał do 1939 r. W czasie dwuletnich walk 1919-1921 poległo 9 oficerów i 99 szeregowych pułku, rannych było kilka razy więcej. Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari odznaczono 63 ułanów, a Krzyżem Walecznych 296. Było to imponujące osiągnięcie. 24 maja 1921 r. w piękną, słoneczną niedzielę nastąpiło oficjalne powitanie 8. pułku ułanów. Zostali rozmieszczeni w koszarach w Rakowicach koło Krakowa, dodatkowo od maja 1921 r. po wyjściu 2 pułku szwoleżerów z Krakowa zejęli koszary w Kobierzynie. Kraków w czasie walk o niepodległość pomagał w formowaniu innych oddziałów kawaleryjskich. Pomógł 8. pułkowi ułanów, ale również utworzono w Krakowie 9. pułk ułanów oraz wspomniany 2. pułk szwoleżerów. W czasie dwudziestolecia międzywojennego 8. pułk ułanów brał czynny udział w życiu codziennym Krakowa, ale również i Kraków brał udział w życiu pułkowym, które mimo obowiązków i trudów służby było niezwykle ciekawe. Okazjami to spotkania ludności Krakowa z pułkiem na ulicach były takie uroczystości jak: święto pułkowe obchodzone 19 marca, Święto Konstytucji 3 maja, Święto Żołnierza 15 sierpnia, czy imieniny Marszałka Józefa Piłsudskiego, które wypadały w tym samym dniu co święto pułkowe. Co roku dzień 19 marca obchodzony był niezwykle uroczyście w 8. pułku ułanów. Święto pułkowe 8. pułku ułanów zostało ustanowione w dniu imienin ks. Józefa. Pokrywały się one z imieninami marszałka Piłsudskiego. W 1932 r. święto pułkowe wyglądało następująco: w przeddzień święta odbyła się uroczysta msza św. w katedrze na Wawelu. Tam oficerowie zaciągali warty honorowe przy kryptach księcia Józefa Poniatowskiego. Po mszy ułani złożyli na grobie księcia Józefa wieniec (od 1935 roku również na grobowcu Marszałka Józefa Piłsudskiego). Po ceremoniale, oficerowie pułku i ich rodziny, tradycyjnie udawali się na śniadanie do Hawełki na Rynku Krakowskim. W godzinach popołudniowych w szwadronach odbywały się rozmowy na temat życia i czynów księcia Józefa, mająca na celu uświadamianie ułanom oraz rekrutom jaką ważną postać mają za swojego patrona. Potem odbył się obiad, na którym obecni byli również oficerowie rezerwy. O godz. 19.00 miał miejsce apel poległych, na którym odczytano nazwiska poległych ułanów. Dzień święta pułkowego rozpoczął się polową mszą św, odprawianą w krytej ujeżdżalni w Rakowicach przez ks. Zapałę. Następnie dowódca pułku (wtedy był nim płk Kazimierz Mastalerz) udekorował odznaką pułkową kilku oficerów, podoficerów i ułanów pułku. Po wręczenia odbyła się defilada pułku. O godz. 12.00 miał miejsce uroczysty obiad. Popołudniu odbyły się zawody konne. Całość zakończył uroczysty bal. Właśnie owe bale były niezwykła okazją do zobaczenia całego kunsztu kawaleryjskiego. Bale w 8. pułku ułanów oraz w innych pułkach należały do jednych z najlepszych. Zapraszani na nie byli osoby związane z pułkiem, władze miasta, przedsiębiorcy oraz ci wszyscy dla których los pułku nie był obojętny. Bal zawsze rozpoczynał się polonezem, którego prowadził dowódca pułku, albo jakaś inna ważna osobistość na balu. Zabawa trwała do białego rana. Zadaniem każdego oficera 8. pułku ułanów było zabawianie kobiet, tak właściwie to bal był przeznaczony dla nich. Do północy oficerowie młodsi (porucznicy, kapitanowie), mieli obowiązek tańczyć z żonami swoich przełożonych, czy zaproszonych gości. Po północy mogli bawić się ze swoimi rówieśniczkami. O północy wypijano toast za zdrowie konia. Na salę wprowadzany był pięknie przyozdobiony koń, którego podziwiały panie, a oficerowie wznosili toast śpiewając przy tym żurawiejki o swoim pułku. Na temat 8. pułku ułanów śpiewano kilka żurawiejek takie jak:Krzywa buzia, krzywa nózia to ułani księcia Józia; Ce-Ka grafy i barony, Ósmy zdobi nam salony; Na ramionach mitrę nosi, W boju dzielnie szablą kosi. 8. pułk ułanów miał różnego rodzaju zwyczaje, podobnie jak inne pułki kawaleryjskie. Jednym z nich było organizowanie przez pułk z okazji różnych uroczystości pokazów publicznych. Między innymi tzw. żywych szachów, łapania Tatarów, czy też walk pióropuszów. Pokaz żywych szachów odbywał się na arkadowym dziedzińcu zamku królewskiego. Do gry stawały dwie partie konne w strojach z XVII wieku: partia polska na koniach gniadych i partia turecka – na siwkach. W walce pióropuszów brały udział dwie grupy konne po 12 podoficerów każda. Jeźdźcy jednej grupy mieli na głowach czerwone pióropusze, a drugiej – białe. Gra polegała na ścinaniu szablami pióropuszy przeciwnikom. Kolejnym zwyczajem było to, że podczas procesji Bożego Ciała, przy celebransie szła zawsze eskorta ułańska przy szablach.
 Odznaka 8 Pułku Ułanów im. Ks. Józefa Poniatowskiego zaprojektowana przez por. Józefa Branickiego w Styczniu 1919r. Zaprojektowano na niej srebrne daty 1791 – data powstania Pułku Ułanów w armii austriackiej, i data 1919 - przejścia Pułku na służbę Rzeczpospolitej. Na dole krzyża litera U z wpisaną w środku cyfrą 8. W środku krzyża okrągła tarcza ze złoconymi literami Patrona Pułku J.P./Józef Poniatowski./ Okalał ją wieniec laurowy a u góry zwieńczała go książęca mitra. Między ramionami krzyża znajdowały się cztery orły godła Ziemi Krakowskiej, Zatorskiej, Oświęcimskiej i Cieszyńskiej z której rekrutowali się żołnierze Pułku w latach odtwarzania. Na odwrocie odznaki umieszczano numer kolejnego nadania, stopień imię i nazwisko posiadacza oraz datę nadania. Wersja ta została zatwierdzona 22.lutego 1922r. z późniejszymi zmianami. |
