Home  |  Królik  |  Papuga  |  Kanarek  |  Owczarek  |  Redakcja  |  Klub  |  Kontakt       królik - lapin Królik - kaninchen Królik - Rabbit

  • Home
  • Królik
  • Papuga
  • Kanarek
  • Gryzonie
  • Działka
  • Co nowego
  • Galeria  I
  • Galeria  II
  • Galeria  III
  • Mapa strony
  • Forum Trunia
  • Serwis Trunia
  • Zrób stronę
  • Przyjaciele
  • Literatura
  • Webcam
  • Zapytania
  • Redakcja
  • Lekarze
  • Ustawy
  • Banery
  • Leki
  • Ebook
  • Quiz
  • Linki
  • E-mail
  • Porady Trunia
  • Porady Trunia II
  • Porady Trunia III
  • Opis ras
  • Historia ras
  • Zdjęcia ras
  • Wiwisekcja
  • Sterylizacja
  • Kastracja
  • Angora
  • Rozum
  • Rozród
  • Witaminy
  • Rośliny
  • Zioła
  • Zielnik
  • Historia ziół
  • Imiona królików
  • Gify królik
  • Gify poczta
  • Znaczki
  • Humor
  • Artykuły
  • Homeopatia
  • Komunikaty
  • Apel Animalsów
  •    
    Home Trunio Galeria   Lokator   Wybór   Dom   Krewni   Oswajanie   Jadłospis  
    Żywienie   Opieka   Choroby   Leczenie   Linki   Sałatki   Nowości   News   Literatura  


    Hodowla królika angorka.

    królik

    Jest to króliczek który wymaga od opiekuna dużej staranności i pomocy we właściwym utrzymaniu pokrywy włosowej, choć mój Trunio jest króliczkiem krótkowłosym to w okresie linienia staram się pomagać mu poprzez szczotkowanie futerka. Zdarzają się przypadki śmierci angorek spowodowane nagromadzeniem dużej ilości sierści w żołądku.


    Pochodzenie i nazwa

    Królik angorski wywodzi się od królika dzikiego, którego owłosienie wydłużyło się w wyniku mutacji. Pierwsze informacje o królikach długowłosych pochodzą ze źródeł francuskich. Króliki zostały dostarczone przez marynarzy angielskich w 1723 roku z okolic Morza Czarnego do Bordeax skąd następnie przewieziono je do Anglii.


    królik

    Do krajów środkowoeuropejskich króliki angorskie zostały sprowadzone z Anglii. Do Niemiec sprowadzono je w 1777 roku. W tym samym czasie zapoczątkowano ich chów w Danii, we Włoszech, w Astrii i w Czechach. Trudno natomiast ustalić kiedy króliki angorskie pojawiły się na ziemiach Polski. Przyjmuje się, że z końcem XIX lub w początkach XX wieku. Kraj pochodzenia jest nieznany, chociaż ich nazwa wskazuje że pochodzą z Turcji, lecz nie zostało to potwierdzone w żadnych pracach naukowych.


    Na początku nazywano je królikami "jedwabistymi" nazwę "angorskich" zawdzięczają swoim długim włosom, podobnym do włosów kóz angorskich, pochodzących właśnie z tureckiej prowincji Angora. Okrywa włosowa królików angorskich nazywana wełną lub runem charakteryzuje się ciągłym odrastaniem. U nie strzyżonych królików roczny przyrost długości włosów dochodzi do 25 cm.


    Poza hodowanym powszechnie królikiem angorskim białym, występują szczątkowo (głównie w Niemczech) inne rasy królików długowłosych, nazywane królikami lisimi. Nazwę taką nadano im gdyż strukturą i barwą pokrywy włosowej miały imitować futra lisów. Pierwszy raz rasa królików lisich została wyhodowana w 1925 roku wspólnie przez dwóch hodowców z Niemiec i Szwajcarii (Le z Coburga i Muellera z Zugu) w wyniku twórczego krzyżom normalnowłosych królików brązowych rasy hawana z królikami angorskimi białymi. Chodziło o uzyskanie nowej rasy królików, która łączyłaby cechę barwy królika hawana z cechą długiego, delikatnego włosa królików angorskich. Niepowodzenia te nie zniechęciły innych hodowców do ponawiania prób pozyskania nowych ras przez krzyżowanie królika angorskiego białego z różnymi rasami królików normalnowłosych (także z rasami królików karzełków).


    Jak podaje Dorn, w rejestrze ras królików w niemczech znalazły się (od 1962 r.) takie rasy królików lisich, jak: lisio-niebieska (barwa królika hawana), lisio-czarna, lisio-srebrzysta (barwa królika srebrzystego francus-kiego), lisio-biała i lisio-żółta (barwa królika nowozelandzkiego czerwonego lub żółtego srebrzystego). Są też wśród nich typy (od- miany) posrebrzane i cieniste. Króliki takie pojawiały się także w naszym kraju (wprowadzane przez naszych hodowców eksperymentatorów), jakkolwiek nie nazywano ich królikami lisimi a pozyskiwano od nich wełnę, którą bez względu na barwę, kwalifikowano w skupie jako wełnę kolorową, płacąc za nią bardzo niskie ceny. Króliki lisie, pod względem innych cech, jak budowa i masa ciała, kształt i długość uszu, barwa tęczówek i pazurków, odpowiadają wzorcowi ras użytych do krzyżowania z królikami angorskimi. Występuje też u nich wyraźniej sezonowa zmiana okrywy włosowej.


    Wygląd królika angorskiego białego.


    Królik angorski biały należy do grupy ras średnio dużych, masa dojrzałych osobników waha się od 2,5 do 4,5 kg. Ciało jego ma kształt walcowaty - przód i tył są jednakowo szerokie. głowa jest krótka i gruba, obrośnięta długim włosem, podobnie jak u pudla, czoło szerokie, tęczówki oczu czerwone, obecnie są osobniki o niebieskich oczach. Wśród królików angorskich rozróżnia się 2 podstawowe typy to angielski i niemiecki.

    Żywienie królików angorskich.



    Żywienie królików angorskich nie odbiega w większym stopniu od żywienia królików normalnowłosowych. Konieczna jest jednak większa dyscyplina w dawkowaniu paszy, tak aby zwierzątka nie przekarmiać, a przede wszystkim nie narażać na braki pokarmowe. Króliczki te znacznie bardziej reagują na wszelkie niedobory żywieniowe niż króliki normalnowłosowe, co wyraża się w zaburzeniach rozrodu oraz osłabieniu odporności na choroby. Chcąc mieć zdrowego króliczka trzeba je przede wszystkim racjonalnie żywić.


    Nieodzownym dodatkiem do mieszanki granulatu jest siano, jego znaczenie polega nie na wzbogaceniu dawki pokarmowej w poszczególne składniki, ile na oddziaływaniu mechanicznym na treść pokarmową. Dawka siana powinna wynosić 30-50 g na dzień. Siano dla królików powinno pochodzić z tzw. traw słodkich. Pobieranie przez królika siana zapobiega wystąpieniu choroby bezoarowej, tj. gromadzeniu się w żołądku włosów, połykanych przez króliki z paszą, wodą bądź też z własnej okrywy włosowej.


    Nagromadzone w żołądku w dużej ilości włosy tworzą splątane, twarde zbitki, tzw. bezoary (nazwa pochodzi z Persji) gdzie często znajdowano takie zbitki w żołądkach kóz. Króliki angorskie szczególnie są narażone tym schorzeniem ( zwłaszcza gdy karmione są samą mieszanką). Pochodzi to stąd że króliki nie żują granulek, wskutek czego dostają się one do żołądka niedostatecznie rozdrobnione, roztarte i naślinione; tu zaś stosunkowo długo zalegają, umożliwiając gromadzeniu się włosów.

    Podawanie królikom siana zmusza je do żucia i dzięki temu masa pokarmowa przesuwa się szybciej do jelit, zabierając z sobą włosy. Praktyka dowodzi że stałe podawanie siana królikom angorskim (oczywiście dotyczy to wszystkich ras) redukuje występowanie bezoarów do sporadyczych przypadków. Aby zmusić króliki do pobierania większej ilości siana, wstrzymuje się podawanie mieszanki przez jeden a czasem i dwa dni w tygodniu, dając zwiększone dawki siana. Nie robi się tego dla karmiących matek i młodym przy matkach.


    Dojrzałość płciowa i rozrodowa.

    Króliki angorskie dojrzałość płciową osiągają podobnie jak inne gatunki zwierząt, w wieku 4-6 m-cy. Przyjmuje się jako zasadę , że pierwsze krycie samic powinno nastąpić gdy masa ciała osiągnie 80% wagi dorosłych osobników. A więc stosując tą zasadę powinno się dopuścić do krycia w wieku 8 miesięcy. Pełny rozwój fizyczny króliki angorskie osiągają w wieku 10 miesięcy.


    Przebieg rui i krycie.


    Ruja. U królic, podobnie jak u samic innych gatunków ssaków, układ rozrodczy podlega okresowym zmianom fizjologicznym, których objawem zewnętrznym jest popęd płciowy i gotowość odbycia aktu płciowego. Stan taki określa się mianem rui. Zmiany rujowe uzewnętrzniają się intensywnym zaczerwienieniem zewnętrznych narządów płciowych oraz niezwyczajnym zachowaniem się samicy. Samice mające normalnie żywy temperament stają się nagle spokojne, a samice o spokojnym temperamencie bardziej ruchliwe i pobudliwe. Obserwuje się też u samic charakteczne pokładanie się i wyginanie grzbietu podczas głaskania oraz utratę apetytu. W takim momencie samica dopuszczona do samca daje się łatwo pokryć i krycie to jest z reguły skuteczne.


    Ruja u królic trwa 16 do 36 godzin. Często jednak w praktyce fermowej dosadza się samice do samca bez wyraźnych u nich oznak rujowych. Okres rujowy jest zbieżny w czasie z dojrzewaniem w jajnikach pęcherzyków jajnikowych (Graafa), w których wykształcają się żeńskie komórki rozrodcze - jaja. Jest to proces sterowany hormonami przysadki mózgowej i jajników. W momencie dojrzałości komórek jajowych pękają pęcherzyki jajnikowe i jaja przedostają się do jajowodu, proces ten nazywa się owulacją lub jajeczkowaniem. U królic dochodzi do owulacji nie w sposób spontaniczny, jak dużych zwierząt, lecz wskutek bodźca nerwowego - powodującego uwolnienie hormonów płciowych - jakim jest akt krycia. Ten rodzaj owulacji nazywa się prowokowanym. Pobudzenie procesów hormonalnych, mogących wywołać owulację u królicy, może też nastąpić pod wpływem podrażnienia jej systemu nerwowego bliskością samca, a nawet przebywanie jej z innymi samicami w jednej klatce.


    Można także wywołać owulację przez iniekcję różnych preparatów hormonalnych, co znajduje praktyczne zastosowanie przy sztucznym unasienieniu (inseminacji). Iniekcji takiej dokonuje się przeważnie w główną żyłę uszną samicy w 2 godziny przed wprowadzeniem plemników do jej dróg rodnych. Do owulacji u królic dochodzi w 10 - 12 godzin po kopulacji. W tym czasie plemniki, przechodząc przez drogi rodne samicy, dojrzewają ostatecznie i stają się zdolne do zapłodnienia. Zapłodnienie polega na wniknięciu jednego plemnika do komórki jajowej, chociaż - aby to mogło nastąpić - konieczne jest oddziaływanie enzymów licznych plemników, znajdujących się w otoczeniu jaja. Stąd też zasadnicze znaczenie dla wyników zapłodnienia ma duża koncentracja żywotnych plemników w ejakulacie wprowadzonym do dróg rodnych samicy. Komórki jajowe tracą zdolność do zapłodnienia po około 8 godzinach od momentu owulacji, natomiast plemniki znajdujące się w drogach rodnych samicy zachowują żywotność przez 25-30 godzin.


    Zapłodnione jaja (embriony) przesuwają się z jajowodów do macicy, gdzie zagnieżdżają się i rozwijają do stadium zarodków i płodów. W miejsce pęcherzyków jajnikowych wykształcają się ciałka żółte (etażowe), których hormon (progesteron) wstrzymuje rozwój następnych pęcherzyków jajnikowych. W tym okresie zanika popęd płciowy, jak również zewnętrzne objawy rui. Ciałka żółte utrzymują się 14-17 dni, a ich zanikanie u nie zapłodnionych samic przejawia się czasem podobnym zachowaniem jak samic kotnych (np. ścielenie gniazda). Zjawisko to znane, jako ciąża urojona, występuje zwykle z początkiem 3 tygodnia i wtedy takie samice powinny być natychmiast ponownie pokryte. Zjawiska tego nie należy mylić z ścieleniem gniazda przez samice zapłodnione, co może nastąpić już z początkiem 4 tygodnia od daty krycia; jest to objaw normalny, znamionujący przygotowywanie się do wykotu.



    opis - "Chów królików angorskich" Roman Kopański


    W opiece angorki pomoże środek na usuwanie włosów z układu trawiennego, jest to potrzebne nie tylko angorce, każdy królik w okresie linienia robi bobki w "koralikach" trzymające się wydalanych włosów.


    GIMBORN- Rodent-Malt 50g

    Rodent malt + papaja jest pastą polecaną dla królików wspomagającą wydalanie połkniętych włosów. Składa się z naturalnego słodu, oleju roślinnego oraz włókien celulozy i papai. Taki skład pasty zapewnia doskonałe działanie polegające na rozpuszczeniu włosów połkniętych podczas zabiegów pielęgnacyjnych. Zawiera również TGOS. Sprzyja procesom trawienia i dostarcza niezbędnej energii.

    TGOS ( Trans Galaktooligosaccharid ) - rozpuszczalny składnik błonnika pochodzący z mleka, który ma pozytywny wpływ na trawienie oraz wzmacnia naturalną odporność organizmu, pomaga usuwać kulki z włosów z organizmu królika, rozpuszcza je w żołądku, by ich zatory nie powodowały problemów gastrycznych.


    Powrót