Staphylococcosis - łac. Stafilokokoz - niem.
Stafylokokoza - jest chorobą zakaźną i zaraźliwą. Cechuje się przebiegiem
posocznicowym i tworzeniem ropni w skórze i tkankach podskórnych, w stawach i
narządach wewnętrznych. Zakażenie gronkowcowe opisał w 1881 roku Sommer. Schorzenie
notowane jest na całym świecie. Choroba występuje najczęściej u 2 - 7 dniowych królicząt.
Chorobę wywołują bakterie - Staphylococcus aureus, kształtu kulistego lub owalnego.
Nie mają rzęsek, otoczek i nie wytwarzają zarodników. Gronkowce ropotwórcze są
stosunkowo odporne na wysychanie w ropie żyją kilka tygodni. Żródłem zakażenia
najczęściej jest zakażona ściółka, karma. Zakażenie następuje przez skórę lub błony śluzowe.
Mogą więc powstawać ropnie w miejscu uszkodzonej skóry, ropnica - ogólne zakażenie krwi
i ropnie narządów wewnętrznych oraz zapalenie gruczołów mlekowych. Okres inkubacji choroby
wynosi od 2- 5 dni.
Guzki początkowo są twarde i bolesne później stają się miękkie.
Po nacięciu dojrzałego ropnia, wylewa się na zewnątrz gęsta śmietankowa masa.
Błędem jest wyciskanie niedojrzałych ropni. W ten sposób można doprowadzić do wniknięcia
gronkowców i ich toksyn do krwi. Inna postać występuje u królików starszych.
W miejscu skaleczenia, otarcia lub rany zwłaszcza okolicy głowy, szyi, jąder i kończyn
tylnych, powstają duże ropnie, wypełnione ropą o konsystencji pasty koloru
białożółtego i bez zapachu. W związku z konsystencją ropy rzadko dochodzi do przebicia
się ropnia na zewnątrz.
W tym zakażeniu stwierdza sie ropnie wielkości od ziarnka
grochu do jaja kurzego w narządach wewnętrznych, płucach, wątrobie, śledzionie,
nerkach oraz węzłach chłonnych i mięśniach. W leczeniu wyprysku u młodych królików
stosuje się jodynę, 3% chloraminę, maść sulfamidynową, lub 20% maść siarkową.
Ponieważ gronkowce wykazują dużaą odporność na antybiotyki, przed przystąpieniem do leczenia
należy przeprowadzić odpowiednie badania w tym kierunku. Ropnie u starszych królików,
po ich dojrzeniu, otwiera sie chirurgicznie i usuwa ropę.
(opis "Choroby królików" Włodzimierz A. Gibasiewicz)
Alfabetyczny wykaz chorób jakie mogą zagrażać naszemu królikowi:
Aspergiloza Bąblowica Białaczka Brodawczakowatość Bruceloza Cheyletieloza Choroba Bornaska Choroba kleszczowa
Choroba motylicza Choroba motyliczkowa Choroby nie zaraźliwe Echinostomatoza E - cuniculi Enterotoksemia Fibromatoza
Gruźlica Grzybica drobnozarodnikowa Grzybica narządowa Grzybica strzygąca Grzybica woszczynowa
Inwazja pcheł
Kamienica nerkowa Kokcydioza Kolibakterioza Komary Listerioza Myksomatoza Niedobór witamin Nużyca Oczy Ospa
Pasożyty Pastereloza Pleśniawka Pomór Pryszczyca Robaczyce nicienie
Robaczyce przywry Robaczyce tasiemce Rodencjoza
Ropnie Salmonelloza Skóra Stafylokokoza Streptokokoza Tasiemczyce Tężec
Toksoplazmoza Tularemia Wągrzyca Wirus PEDV Wścieklizna Wszawica Zakażenie adenowirusem RA - 1 Zapalenie jamy ustnej Zapalenie jelit
Zapalenie nosa